| |
[color=black][font=monotype corsiva]
Τα μικρόβια χορεύουν στον αέρα.
Σε στριμώχνουν στη γωνία,
σου φοράνε τη βέρα.
Σε λίγο θα ’ρθείτε σε γάμου κοινωνία.
Ζεις έντονα, διακριτικά,
μετρημένα, αρχοντικά.
Κλάμπινγκ, μα και σπιτόγατος συνάμα.
Παράξενη η ζωγραφιά, ιδανικό το κράμα.
Στο θάλαμο οι καλεσμένοι περιμένουν.
Χάπια κι αγωνία έχουν την τιμητική τους.
Τα μικρόβια, από νωρίς, την κατσαρόλα ανακατεύουν.
Άντε, κουνήσου! Θα γλυκάνεις τη γιορτή τους.
Η παράσταση αρχίζει, σε νανουρίζει.
Το ουίσκι που πίνεις λίγη λήθη σου χαρίζει˙
και τα μικρόβια, στο μπουκάλι της ψυχής σου,
σου τραγουδάνε. Είναι οι σειρήνες της ενοχής σου.
1997
[/color][/font]
[color=blue][font=Georgia]
Το προφίλ αφιερώνεται στη μνήμη του Νίκου Καλύβα,
ο οποίος έφυγε απροσδόκητα από τη ζωή στις 2-3-2004.
Το παρόν ποίημά του είναι δημοσιευμένο στο βιβλίο,
που εξέδωσε η οικογένεια του, στην Αλεξανδρούπολη το 2005:
ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΥΒΑΣ
"Μισοσβησμένα Υστερόγραφα: 1996-2003"
εκδόσεις ΓΡΑΦΙΣ
εικονογράφηση: Αγγελική Ξανθοπούλου
πρόλογος: Στράτος Βραχιώλιας
ISBN 960-88573-0-9
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
