Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: 30 Νοεμβρίου 2015 - Παιδί μου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130256 Τραγούδια, 269332 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 30 Νοεμβρίου 2015 - Παιδί μου
 
Παιδί μου, είναι μαύρες οι σκέψεις μου. Μαύρες σαν τα κοράκια που πετούν γυρεύοντας ψοφίμια ιδεών να τα ξεσκίσουν. Καθισμένα σε ετοιμόρροπες ελπίδες αναμένουν σιωπηλά για το συμπόσιο. Οιωνοί θανάτου και αγγελιοφόροι του κινδύνου. Έτσι επικίνδυνα κυλάν οι μέρες μας στην γη. Και οι δικές σου και οι δικές μου. Έτσι κυλάν οι μέρες ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Κοράκια να στολίζουν κάθε βήμα μακριά απ το μαντρί της κανονικότητας. Και οι ζωές μας, παραδομένες σε ένα ατελείωτο κυνήγι μάταιων ιδεών και επιθυμιών. Αφημένες στην αγκαλιά του απωθημένου και του ανικανοποίητου.
Τα κορμιά μας φορείς δολοφονημένων ονείρων. Η σιωπή να φιμώνει τα στόματα και κάθε φοβία να μετατρέπεται σε αλυσίδα βαριά γύρω απ τα χέρια και τα πόδια μας. Αδράνεια και απάθεια το μερτικό της νομιμότητας. Κι εμείς οι δύο, παρέα με πολλούς ακόμη, περιπλανώμενοι στα χώματα του σάπιου τούτου κόσμου. Όλοι εμείς χαμένοι σε μια προσέγγιση της ουτοπίας. Καταλαβαίνεις;
Ακόμη κι αν βαριά σ ακούγονται τα λόγια μου, ακόμη κι αν φαντάζουν υπερβολικά δοσμένες οι εικόνες μου, θυμήσου. Εδώ κανείς και τίποτα, ποτέ δεν μας χαρίζεται. Εδώ μόνο η διαρκής διεκδίκηση κερδίζει. Και το κέρδος δεν είναι, παρά μοναχά μερικά ψίχουλα μιας κατά προσέγγιση ζωής μες τον αγώνα. Μην τα παρατήσεις.
Όποιος διψούσε και παρόλα αυτά αρνήθηκε το ύδωρ, παρέμεινε για πάντα διψασμένος.
Κι όποιος είδε την ζωή ν απλώνετε εμπρός του, μα παρόλα αυτά επέλεξε την στασιμότητα, απεβίωσε μονάχος στην ίδια βολική στάση που τον έπνιγε για χρόνια.
Τι παραπάνω να σου δώσω πέρα από τα λόγια μου; Θα σου δώσω την δυνατότητα να υπάρξεις κι όμως ένιωσα εξ αρχής ότι δεν ήταν αρκετό.
Σου δίνω τα λόγια μου λοιπόν. Άκου τα. Δέξου τα κι αρνήσου τα.
Ελεύθερο σε θέλησα μες το κελί του κόσμου. Κι όσο για μένα, ακόμη θα αγωνίζομαι ν αλλάξω την τροχιά μου. Και την δική μου και του ηλίθιου πλανήτη όπου θα δεις μια μέρα.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά,Οικογένεια
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
01-12-2015 @ 00:31
Μια εξομολογηση καρδιας, αληθειας και πικρης πραγματικοτητος, ευγε καλο ξημερωμα ::love.:: ::love.:: ::love.::
iraklisv
01-12-2015 @ 00:49
τι να πω;
αβάσταχτη ειλικρίνεια
θαρραλέα αλήθεια
αλλά και αρνητική προδιάθεση
είθε η μοίρα να μην ακούσει τα λόγια της πίκρας.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο