Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μύρων
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130398 Τραγούδια, 269369 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μύρων
 .............
 
Είναι φορές που συναντώ σε σε θέσεις, σε γραφεία,
ανθρώπους σχεδόν άγνωστους μα με αύρα θετική,
που ο τρόπος τους δεν μαρτυρά απλή δοσοληψία,
μα αληθινό χαμόγελο κι ευγένεια αυθεντική.

Ίσως κανέναν από αυτούς ποτέ να μη γνωρίσω
μα χαίρομαι να συναντώ στο δρόμο, στη δουλειά.
Πάντοτε θα κοντοσταθώ για να τους χαιρετίσω,
με δυο κουβέντες προσηνείς, μέσα από την καρδιά.

Έτσι και τούτο το πρωί από το Δημαρχείο,
πέρασα για μια υπόθεση λιγάκι ανιαρή.
Χαιρέτησα όλους στο γκισέ, είπα και ένα αστείο,
μα κάτι στην ατμόσφαιρα μου φάνηκε βαρύ.

Σε μια στιγμή το βλέμμα μου πλανήθηκε στη θέση
εκείνου που όλο πείραζα κι έψαχνα για να βρω,
αφού πάντα στο ζόρι του μπορούσε να χωρέσει
και δυο τρεις λέξεις φιλικές, που τόσο εκτιμώ.

Και έτσι ρώτησα κι εγώ τη διπλανή κυρία,
"πού βρίσκεται ο φίλος μας και ο σκέτος του καφές;"
Κι αυτή με θλίψη αφάνταστη και με αμηχανία
μου απάντησε: "τον Μύρο μας τον χάσαμε προχτές"...

Ίσως και κάποιος να σκεφτεί "μα πόσο πια σε νοιάζει,
για έναν σχεδόν άγνωστο γιατί τόσα μας λες;"
Γιατί η απώλεια των καλών σαν μια κατάρα μοιάζει
και όχι οι τύποι... μα η ψυχή γεννά τις οφειλές.






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 30
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Το χέρι μου άπλωσα, ψυχή μου, και σε βρήκα, τσιγγάνα μες στην αυτοκρατορία των συμπτώσεων.
 
ΒΥΡΩΝ
03-12-2015 @ 11:23
::theos.:: ::rock.:: ::theos.::
.................................................! ! !
**Ηώς**
03-12-2015 @ 11:31
τι να σου γράψω Αγάπη μου!!!!!!! ::theos.:: ::theos.::
από τέτοιους ανθρώπους μένει το άγγιγμα στην καρδιά και στη σκέψη μας!
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΟΛΥΜΠΙΟΥ
03-12-2015 @ 12:26
μα η ψυχή γεννά τις οφειλές ::yes.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
03-12-2015 @ 12:27
Ίσως και κάποιος να σκεφτεί "μα πόσο πια σε νοιάζει,
για έναν σχεδόν άγνωστο γιατί τόσα μας λες;"
Γιατί η απώλεια των καλών σαν μια κατάρα μοιάζει
και όχι οι τύποι... μα η ψυχή γεννά τις οφειλές.
::theos.:: ::theos.::
oneiropola
03-12-2015 @ 12:28
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
smaragdenia
03-12-2015 @ 12:37
ΝΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΓΑΠΗ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
ταπεινος ναρκισσος
03-12-2015 @ 13:07
Τέτοιας πανάρετης χαράς και χαμογελείας παρενέσεως
προσωπικότητες είναι ανάγκη να παρευρίσκονται στα
υπαληλικά πεδία του δημοσίου! ! ! Και να ασκούν διοίκηση με
χαρμόσυνη σπουδαιότητα, αποδίδωντας το πρότυπο του
συνετού υπαλλήλου! ! ! Καλό μεσημέρι σου Αγάπη! ! !
psixopedi
03-12-2015 @ 13:45
Ωραία διήγηση. Αυτοί πεθαίνουν νωρίς.
Αναπάντεχος
03-12-2015 @ 14:37
Γιατί η απώλεια των καλών σαν μια κατάρα μοιάζει
και όχι οι τύποι... μα η ψυχή γεννά τις οφειλές.
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
03-12-2015 @ 15:37
Πολυ ανθρωπινο, ολοι μας καποια στιγμη νιωθουμε οικεια με καποιον αγνωστο, ειναι η ευγενεια, το χαμογελο, τα καθαρα ματια, η καλη κουβεντα.Ευτυχως μενει ακομα κατι ορθιο, να μας δινει τη δυναμη να συνεχισουμε, φιλια ::love.:: ::love.:: ::love.::
Μαυρομαντηλού
03-12-2015 @ 16:41
::sad.:: ::sad.:: ::sad.::
heardline
03-12-2015 @ 17:24
Απ' το πολύ το πείραγμα
πειράχτηκ' η καρδιά του
και πήγε από έμφραγμα
πλέοντας στη χαρά του....


::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::
pennastregata
03-12-2015 @ 17:43
Ναι, από έμφραγμα έφυγε το παλικάρι, ό, τι και είχε κλείσει τα σαράντα. Αν τώρα, Γιάννη, θεωρείς το γεγονός αυτό λόγο σατιρας, φοβάμαι ότι έχεις χάσει το μέτρο...
πανσελινος
03-12-2015 @ 18:36
Γιατί η απώλεια των καλών σαν μια κατάρα μοιάζει
και όχι οι τύποι... μα η ψυχή γεννά τις οφειλές.

Καλησπέρα Αγάπη

Πράγματι, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι, τους οποίους δεν γνωρίζουμε στην ουσία, όμως μας είναι τόσο οικείοι... Αρκεί ένα τους χαμόγελο και μια καλή τους κουβέντα για να φτιάξει τη μέρα μας. Ν΄αγγίξουμε λίγο κι εμείς τη φωτεινή πλευρά της ζωής.
ροβολος
03-12-2015 @ 18:59
Πολύ ωραίο!
iraklisv
03-12-2015 @ 19:12
Μια αυθεντική στενοχώρια
όχι για το θάνατο
μα για την απουσία του σημαντικού
heardline
03-12-2015 @ 19:21
Μα σου απαντώ pennastregata....

Από την καλοσύνη του
έχασε την καρδιά του
την φάγαν' τα πειράγματα
απ' των θεριών τα τάγματα.


Μάζευε τα πειράγματα
και τα 'κανε βιβλίο
που μέσα του τραντάγματα
τον φώναζαν γελοίο.


Αντί ν' αλλάξει τακτική
μαζί και άλλη θέση
παρέμενε σ' αυτήν εκεί
κακίστω τη διαθέσει.


Η ευθύνη τούτον βάραινε
ν' αλλάξει αν τον μάραινε
και ν' αποφύγει ως βλάκας
του τάφου και της πλάκας.


Κι ο μόνος τρόπος δι' αυτό
ήταν να αλλάξει ύφος
και στα πειράγματά τ' φριχτό
να 'ν' του γελώσ' τ' το ξίφος.


Να δεις πειράζουν τα θεριά
του Μύρωνα το χάλι;;
ή του ανάβουν και κεριά
μην πίσω κι έρθει πάλι;;


::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::
iraklisv
03-12-2015 @ 19:27
Ιωάννη είναι κρίμα
αυτό που κάνεις είναι τουλάχιστον ασέβεια
Για τι το κάνεις;
heardline
03-12-2015 @ 20:02
Ηρακλάκο;;; τι σε πείραξε ορέ τώρα;;;

Δεν καταλαβαίνεις από σάτιρα;;

Πίσω από τον φαινόμενο πόνο, κρύβεται η λύπηση. Η λύπηση δίδεται σε άτομα που είναι στο στόμα με τΟ γιες. Δέχονται τα πειράγματα, δέχονται και στο ζόρι τους ν' ακούν τους πάντες. δεν έχουν στα χείλη ένα όχι;;; μεταφορικά, το ποίημα, μας δείχνει ότι από τα στοιχεία του αυτά...και η λύπηση. Στη δουλειά μας δεν ικανοποιούμε τις ανάγκες του κάθε περαστικού, απομακρυσμένοι απ' τις δικές μας, το ζόρι, την έλλειψη διάθεσης κ.λ.π.

ΔΕΝ ΚΟΡΟΪΔΕΥΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΜΥΡΩΝΑ, ΤΟΥΣ ΜΥΡΩΝΟΠΑΤΟΥΝΤΕΣ ΘΙΓΩ ΕΔΩ. ΞΥΠΝΑ ΗΡΑΚΛΗ, ΤΟ ΡΟΠΑΛΟ ΣΟΥ ΠΙΑΣΕ ΚΑΙ ΒΑΡΑ ΜΙΑ ΚΑΛΗ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΑ ΣΠΑΣΕ. ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΧΤΗ ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΖΟΜΕΝΟΥ, ΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΦΤΑΙΝΕ, ΤΕΜΠΕΛΗ ΚΙ ΕΓΑΖΟΜΕΝΟΥ, ΠΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΚΛΑΙΝΕ. Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΧΑΣΕ, ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ, ΚΙ Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΠΟΥ ΕΣΠΑΣΕ, ΓΛΥΤΩΣΑΣ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ.....

::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::


Υ.Γ.:

Και μένα Μύρωνα με θέλουν εδώ μέσα τα πολύ καλά παιδάκια, όσα είναι καλά παιδάκια. Γι αυτό και με έχει αποκλεισμένο το μεγαλύτερο στιχοπλεχτικόν κοινόν, το οποίο πιστεύει, μαζί με άλλες 500.000 Έλληνες ότι είναι ποιητές, φιλόσοφοι, κ.λ.π....

Που είναι ρε μεγάλε οι κατηγορούντες μου, να μιλήσουν αρνητικά για τον τσίπρα;;; Είναι ανωτέρω συντάξεως μάλλον ε;;;

Φίλε;;; άκου καλά.............. εγώ Μύρωνας δεν γίνομαι, μα κι εσύ να γίνεις δε σε λυπάμαι................
iraklisv
03-12-2015 @ 20:01
Ιωάννη
άλλο η σάτιρα κι άλλο η σωστή στιγμή και ο τόπος για να την κάνεις
μου δίνεις την εντύπωση οτι τα όριά σου είναι λίγο συγκεχυμένα
και δεν εννοώ μόνο φιλοσοφικά

heardline
03-12-2015 @ 20:10
Τα βλέπεις μάλλον συγχυσμένος Ηρακλέα.....φαίνεται θα έκανες το ρόπαλό σου γλώσσα (μήκους σαν το ρόπαλο)


::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::

Υ.Γ:

Ηρακλέα, αν έχεις δυνάμεις, για να μη κουράζουμε την αγάπη με τις μονομαχίες μας, ανοίγω τα σχόλια στη σ(κ)ελίδα μου και εκεί γράφουμε ελεύθερα ότι θέλουμε, αν ο μπορούμε βέβαια, καθ' ότι τέχνη.........
iraklisv
03-12-2015 @ 20:09
Ιωάννη
Μην πίνεις άλλο δεν σου κάνει καλό

heardline
03-12-2015 @ 20:16
Αγένεια θα ήτο να σου απαντώ στη σελίδα της αγάπης ακόμη κι άλλο. Έλα στο τερέν μου να σε μάθω μπάλα. Θα μεθάς απ' τις τρίπλες μου.

iraklisv
03-12-2015 @ 20:27
Τσέκαρε τα μηνύματά σου.
Ιχνηλάτης
03-12-2015 @ 21:05
Γειά σου Ηρακλή καιρό εχουμς να τα πούμε!
Με τον γέρο μην μιλάς γιατί δεν βγάζεις άκρη με το άτομο!
Το μόνο που θα καταφέρεις είναι να μην μπορέσεις να του δώσεις να καταλάβει το παραμικρό!
Είναι μεγάλο βόδι μιλάμε!

Αγάπη το κείμενο εξοχο!!!!!!
Κώστας 1959
03-12-2015 @ 21:21
Καλησπέρα Αγάπη.
Συγκλονιστικό , συγκινητικό και βαθιά ανθρώπινο το ποίημά σου για το παλικάρι που χάθηκε !!!
::theos.:: ::angel.:: ::theos.::
kalosorisma
03-12-2015 @ 22:11
Φανταστικό.Στα αγαπημένα! ::up.:: ::up.:: ::up.::
pennastregata
03-12-2015 @ 22:25
Καλησπέρα σε όλους...
Γιάννη, καλοί οι συσχετισμοί με προσωπικά βιώματα (πολλά αφήνεις να εννοηθούν για το πώς αντιλαμβάνεται τα "πειράγματα" και πώς τα έχεις βιώσει ή τα πράττεις στη ζωή σου) αλλά δεν αποτελούν δικαιολογία για να γίνεσαι εντελώς απρεπής.
Από την άλλη πάλι, ο καθένας φέρεται όπως ξέρει και μπορει. Και εισπράττει τα ανάλογα.
errikos_rwot
03-12-2015 @ 22:44
Υπέροχο!
::smile.::
Κων/νος Ντζ
02-04-2016 @ 08:21
μα η ψυχή γεννά τις οφειλές ! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μπράβο σου!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο