Παίξε στης ανάσας
το ρυθμό
τ' άκουσμα και η χαμηλή
νότα είναι αρκετά
ώστε να νιώσεις
κι η γραμμή στην παλάμη
σε 'σένα οδηγεί
τα δάχτυλα νωπά απ' το νερό
απαλά
καθαρά αλώβητα
αχ τα γλυκά σου δάχτυλα
προσφέρουν ρίγος στο κορμί
και στην ψυχή μου
πεταλούδες ανθίζουν στα δάχτυλά σου
πεταλούδες άσπρες και μωβ
καθαρές και θολές ταυτόχρονα
σε ξέρω κι όμως με ξαφνιάζεις
λες και ζήσαμε σε διάφορες ζωές
μ' αγάπησες κι άλλες φορές
σ' αγάπησα μέσα σε νότες
του αέρα
και μ' έβρισκες
σε κάθε κομμάτι αέρα που ανέπνεες
γιατί θυμόμουν τα δάχτυλα που
μ' αγγίζουν
το δέρμα που πλάστηκε για μένα
και τα χείλη
αυτά τα χείλη που ξέρω
που πιέζουν απαλά τα δικά μου
χείλη
και η γλώσσα εισχωρεί
στο στόμα μου
παθιασμένα
άπληστα
λες και δεν θα υπάρξει άλλη στιγμή
λες και είναι η τελευταία φορά.
