| |
Κόκκινο χρώμα
Μοναξιά ,στρυφνή φεγγαράδα
Ένα κορίτσι στον ήλιο
Και ένας ήλιος στο γαλάζιο…χάνομαι .Δεν περιμένω φως
Δεν περιμένεις νύχτα ,τ’ αστέρια καβαλάρηδες…
Είναι οι μέρες πιο μικρές
Το σκοτάδι πιο βαθύ
Ο ήλιος πάντα εκεί…
Χρειάζεται η σιωπή στο βλέμμα
Η μουσική στη σιωπή και στην ανάγκη
Η ανάγκη στο βλέμμα.
Χρειάζεται ο πόνος
Ο θάνατος
Της μελωδίας ο καβαλάρης
Ο ονειρογητευτής.
Χρειάζεται η θύμηση όταν χάνεσαι ,όταν χάνεις
Χρειάζεται το φιλί…
Η στιγμή ,η ματιά…
Δεν οδηγώ – δεν οδηγούμαι
Πορεύομαι στο χθες
Στο σήμερα
Στο χαμόγελό σου
Στο αύριο.
Με πνίγεις στη σιωπή ,ακροβατώ
Ονειροβατώ και πέφτω
Πάλι ξυπνώ…πάλι ξυπνώ…πάλι.
Δεν σ’ αναζητώ
Γιατί πλέον δεν σε χάνω
Κόκκινο χρώμα
Φεγγαρόφως
Όνειρο…απλά ένα όνειρο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
