[font=Georgia][color=black]
Στο πρόσταγμα του ανέμου κοινωνώ
το ταίριασμα του κόσμου με την ανάσα μου
Σ’ αυτή τη δημοκρατία των αρωμάτων
που μπολιάζει η γη στο αίμα μου
κι ανάλαφρος την πατώ σαν ιδέα ζωντανή
σαν υπέροχη υπόσχεση διάφανης σιωπής
που ρέει
Γίνομαι ευχή και ανθίζω χωρίς φανερή αιτία
μόνο η χαρά για να υπάρχω με παρακινεί
μέσα στο κήπο ισόνομων ιδεών
που τρέφεται από τον ήλιο που μέσα μου κρύβω
Είμαι η προσευχή των ανθρώπων
Η ακατέργαστη τελειότητα που σμιλεύεται
από χαμόγελα
και τον όμορφο πόνο της ευθύνης
Είμαι χώμα εύφορο για το σπόρο του κάλους
και δέντρο της αρμονίας μυστικό
