echo
19-05-2006 | «Εξέβα απάν σο παπόρ. Εφέκα τα πραμόπα μ έμπριαν κ εκά και εγρίβωσα σα κάγκελα τη παπορί για να μη ζαλίγουμαι και ρούζω ση θάλασσα. Πρώτη φοράν έλεπα θάλασσαν ση ζωή μ. Τα μαντήλια γομάτα δάκρυα επέγναν κι έρχουσαν. Κανέναν κι είχα ν αποχαιρετώ και κανείς κ έτον ν αποχαιρετά με. Ετέρεσα το γυαλό, την πολιτείαν. Ο κόσμον επέγνε ανκαθεν σα δουλείας ατουν. Η γούλα μ εγομώθεν δάκρυα και τ ομμάτια μ ηδύσωσαν. Ε, Πατρίδαν είπα, για τ όλτς εσ τόπον και μαναχόν εγώ κι χωρώ και διώσ με;» | |
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
19-05-2006 | Καλημερα φιλαρακι !!!!!! Με συγκινησες, τα σεβη μου !!!!!!!!! | |
Αστεροτρόπιο (Jeny)
19-05-2006 | Και σε όλους τους ξεριζωμένους λαούς... Αγγίζει η αφιέρωση και το ποίημά σου! Μπράβο! | |
echo
19-05-2006 | Καλημέρα Γιώργο!!!! | |
echo
19-05-2006 | Καλημέρα Jeny!!! | |
Δήμητρα
19-05-2006 | Συγκινητικότατο φίλε.Και να το βιώνεις και καθημερινά στην ίδια σου την πατρίδα το αντιλαμβάνεσαι καλύτερα.Καλημέρα απο την Κύπρο. | |
echo
19-05-2006 | Αφήνω να μιλήσουν εκείνοι
Αφήγηση μεταφερόμενη στη δημοτική ελληνική (όχι μεταφρασμένη, τα ποντιακά είναι ελληνική διάλεκτος) :«Ε ρίζα μ, αυτό μόνο να σας πω. Τριακόσια άτομα ήταν οι άνθρωποι του χωριού, τριακόσιες ψυχές
κάτω στο γιαλό όπου περιμέναμε τα βαπόρια να έρθουν να μας πάρουν. Πέθαναν ενενήντα δύο. Μετρημένους τους έχω, ενενήντα δύο. Μικροί, μεγάλοι, άντρες, γυναίκες. Εκατόν δύο άτομα είχαν πεθάνει στο χωριό. ʼλλοι έδωσαν την ψυχή τους πάνω στο βαπόρι και τους έριξαν στη θάλασσα. Ξέρετε πόσα άτομα ήρθαμε σήμερα εδώ; Ογδόντα!!!! Ογδόντα απ τους τριακόσιους.» | |
Ηλίας Πολίτης
19-05-2006 | Να μην αφήσεις ποτέ την ψυχή σου να ξεχάσει,είναι το καλύτερο μνημείο η μνήμη,να το διαδώσης και στις επόμενες γενιές..19 Μαϊου 1919 μπήκε στον Πόντο η Τουρκιά.... | |
echo
19-05-2006 | Δήμητρα, πόσο δίκιο έχεις!!! | |
echo
19-05-2006 | Αυτό κάνω Ηλία μου, να είσαι σίγουρος... | |
χρήστος
19-05-2006 | καταπληκτικό και βαθύτατα συγκινητικό... πολύ πολύ όμορφο, θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Ηλία καλημέρα | |
ftx
19-05-2006 | Διαμάντι από τα πολύ σπάνια!!! κάνε μου όμως μια χάρη... το πρώτο σου σχόλιο να το γράψεις και στ 'αττική' διάλεκτο, και το δεύτερό σου να το γράψεις και σε ποντιακή, please | |
Αγνή
19-05-2006 | Μπράβο echo! | |
ΚαΤερίνη
19-05-2006 | Με συγκίνησες
. συμφωνώ κι εγώ με τον Ηλία. | |
echo
19-05-2006 | "Ανέβηκα πάνω στο βαπόρι. ʼφησα τα πράγματά μου παραδίπλα και πιάστηκα απ τα κάγκελα του βαποριού για να μη ζαλιστώ και πέσω στη θάλασσα. Πρώτη φορά έβλεπα θάλασσα στη ζωή μου. Τα μαντήλια πηγαινοερχόντουσαν γεμάτα δάκρυα. Δεν είχα κανέναν να αποχαιρετήσω και δεν ήταν κανένας να με αποχαιρετήσει. Κοίταξα το γιαλό, την πολιτεία. Ο κόσμος πήγαινε από εδώ κι από εκεί στις δουλειές τους. Τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα και θόλωσαν (έβλεπα θολά). Ε, Πατρίδα, είπα, για όλους έχεις τόπο και μόνο εγώ δε χωράω και με διώχνεις;" Καλό βράδυ παιδιά!!! | |
ivikos
18-05-2008 @ 14:11 | Με ftx ,και όχι μόνο.....
ΥΠΕΡΟΧΟ.
Να 'σαι καλά
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
isidora
18-05-2008 @ 14:17 | δεν είχα δύναμη να κάτσω και να κλάψω
μέσα απ' τις φλόγες που με καίγανε ν' ανάψω.
Πόσες χαμένες πατρίδες... | |
Aris4
18-05-2008 @ 20:02 | Μπραβο σου ρε φιλε !!! | |
κώστας νησιώτης
18-05-2008 @ 23:38 | Στις χαμένες πατρίδες μας
Ευγε φίλε που θυμάσαι | |
MARGARITA
19-05-2008 @ 00:37 | Μπράβο σου πόντιε της μνήμης....δεν το είχα διαβάσει....σε ευχαριστώ πολύ....για τις χαμένες πατρίδες που λέει και ο νησιώτης ::smile.:: | |
Ιππαρχος
19-05-2008 @ 02:53 | Σε συγχαίρω! | |
kornos29
19-05-2008 @ 04:05 | αφιερωμενο στην κυπρο | |
AceOfSpades
19-05-2008 @ 05:26 | "δε θα 'μαι αυτός που τώρα πρέπει να δικάσει
μα δε θ' αφήσω την ψυχή μου να ξεχάσει. "
με σεβασμό...........
| |
kokkinotrixitsa
19-05-2008 @ 05:52 | το να πω οτι με συγκινησες ειναι λιγο...
"Η θαλασσα οντες βοα και κρουει σα θαλασσακρα
σο νου μ'ονερα ερχουνταν σ'οματια μ'μαυρα δακρα"
ειναι λογια που λεει ο παππους μου....οταν θυμαται αυτα που του λεγανε ανθρωποι που ζησαν αυτην την τραγωδια!!!
ΜΠΡΑΒΟ! | |
 |
