Γιάννης Κατράκης
18-01-2016 @ 00:21 | Ίσως πληρώνω σήμερα του χθες τις αυταπάτες
στιγμές που δεν με πρόσεξα και έδωσα εαυτό
σ` έναν ιστό τυλίγομαι μαζί με τις αράχνες
μετέωρη στο άπειρο δειλά ακροβατώ
Υπέροχο ....τι να λέμε τώρα .... ::hug.:: ::love.:: ::hug.:: | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
18-01-2016 @ 00:50 | Στις 12 και κατι στο infoανεβαινουν αριστουργηματα..........φιλια καλο ξημερωμα. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
ΛΥΔΙΑ_Θ
18-01-2016 @ 01:02 | Υπέροχο Μιμή !!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
ΒΥΡΩΝ
18-01-2016 @ 07:37 | Με έχασα στου κύκλου μου αυτού τα δρομολόγια
βαρύ σέρνω στην πλάτη μου, αβάσταχτο σταυρό
διψώ και βασανίζομαι, μουχλιάζω σε υπόγεια
τσακίζομαι σαν βράχια σου, φιγούρα από πηλό
::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
rania.foka@yahoo.co.uk
18-01-2016 @ 08:49 | ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | |
Αναπάντεχος
18-01-2016 @ 10:33 | ζω μια στιγμή στο γέλιο μου και δέκα στην ανία
χαμένη μες τα πάθη μου και μόνιμα απών
::rock.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
vigiannis
18-01-2016 @ 12:42 | Ίσως πληρώνω σήμερα του χθες τις αυταπάτες........
Έγραψες μεγάλες αλήθειες.
Μπραβο ::up.:: | |
Κώστας 1959
18-01-2016 @ 12:48 | Γεια σου Μιμή.
Περίφημο !!!
::up.:: ::hug.:: ::theos.:: | |
smaragdenia
18-01-2016 @ 13:42 | ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΜΙΜΗ ΜΟΥ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΙΟΝΙΣΜΕΝΟ ΒΟΡΡΑ ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | |
**Ηώς**
18-01-2016 @ 14:32 | ζω μια στιγμή στο γέλιο μου και δέκα στην ανία...... ::theos.::
| |
ακριτας
18-01-2016 @ 15:46 | Σε μια ζωή με σίδερα και πρέπει κυκλωμένη
αργά βουλιάζω στη σιωπή-μου όλο και πιο πολύ
δεν θέλω να ‘μαι μίζερη μα είμαι πληγωμένη
πασχίζω για να λυτρωθώ και ψάχνω μια αφορμή
::1255.::::1255.::::1255.:: | |
πανσελινος
18-01-2016 @ 17:29 | μετέωρη στο άπειρο δειλά ακροβατώ ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | |
Μ.Ελμύρας
18-01-2016 @ 18:11 |
Πανέμορφος, άψογος στίχος!
Καλησπέρα.
::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | |
pennastregata
18-01-2016 @ 19:49 | Ωραιότατο!!! | |
φραγκοσυριανος
18-01-2016 @ 20:12 |
Με έχασα στου κύκλου μου αυτού τα δρομολόγια
βαρύ σέρνω στην πλάτη μου, αβάσταχτο σταυρό
διψώ και βασανίζομαι, μουχλιάζω σε υπόγεια
τσακίζομαι στα βράχια σαν, φιγούρα από πηλό
Δεν ξέρω αν είναι λύπηση, μπορεί κι απελπισία
μα τίποτα δεν γεύομαι, με πνίγει το παρών
ζω μια στιγμή στο γέλιο μου και δέκα στην ανία
χαμένη μες τα πάθη μου και μόνιμα απών
::up.:: ::love.:: ::up.:: | |
Άηχος
18-01-2016 @ 20:50 | Φοβερό!!!
Πολλά μπράβο σου!!!
| |
oneiropola
18-01-2016 @ 22:09 | Ευχαριστώ πολύ καλό βράδυ σε ολους !!! ::hug.:: ::kiss.:: | |
 |
