| |
Το διάβασα προ ολίγου, ο πόλεμος φαίνεται να κρατάει μια χαρά. Επίσης, ο κοινωνικός μου περίγυρος δεν ξέρει τι του γίνεται. Ας απολαύσουμε λοιπόν τον ζεστό καφέ που ετοίμασα. Δεν θα σου σκληρύνω τον νου τούτη την φορά με την θεωρία για την ισόρροπη ανισότητα αν και ξέρω πως ήρθες ξανά για να φορτώσεις την συναισθηματική σου φαρέτρα με την ηδονή μιας απόλυτα κομφορμισμένης παράνοιας. Η μόνιμη πληγή δεν επιτρέπει τέτοια ανοίγματα σήμερα. Ασφαλώς απορείς ποια είναι αυτή η πληγή! Προπατορικό αμάρτημα; Μπορείς να το πεις κι έτσι. Εγώ το ονομάζω θεία αυτοκαταστροφή. Διότι παρόλο που θεωρώ πως θα σε βλάψω αναλύοντάς σου μια τέτοια θεωρία (πράγμα που θέλω διότι τότε θα λάβω το παράσημο του αιχμηρού στοχαστή παρόλο που δεν θα με χαροποιήσει δεδομένου ότι το βρίσκω εξαιρετικά εύκολο), η πεποίθηση πως αυτή η διαφορετική έκφανση του εγωισμού σου θα ικανοποιηθεί, υποχρεώνει τον δικό μου να καταστρέψει την επιθυμία του παρασέρνοντας την δική σου. Ξέρω ότι δεν θα με πεις παλιάνθρωπο γι'αυτό στα λέω. Το ξέρω γιατί γνωρίζω καλά πως σε κάθε τι που ακούς δοκιμάζεις τον εαυτό σου αν χωρά.
Θα σου το πω διαφορετικά. Ας υποθέσουμε πως αυτοκτονώ. Αναμφισβήτητα θα σε πλημμυρίσει πρόσκαιρα μια αρκετά έντονη θλίψη. Θα ήμουν ευτυχής για τούτη την βια που προκάλεσα καθώς αυτόματα ο πόνος σου θα μου απένειμε ένα μερίδιο σπουδαιότητας παρόλο που δεν θα το γευόμουν δεδομένου του θανάτου μου. Γνωρίζω όμως καλά σαν την παλάμη μου ότι η θλίψη δεν θα ήταν εξαιτίας του χαμού μου αλλά γιατί χάθηκε αυτός που γνώριζες με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Στην πραγματικότητα λοιπόν θα πενθούσες τον εαυτό σου και η σπουδαιότητα θα μεταφερόταν πίσω σε σένα. Τι παράδοξο! Η θεία αυτοκαταστροφή με κρατά ζωντανό εν προκειμένω. Να λοιπόν και ο λόγος που της προσδίδω μια κάποια ιερότητα.
Με αυτά και με κείνα όμως λησμόνησα να σου εξηγήσω γιατί σε καλωσόρισα μιλώντας σου για τον πόλεμο και τον κοινωνικό μου περίγυρο αφού σκοπό δεν είχα να αναφερθώ στην ευχάριστη αντίθεση που προκαλούν με το γαλήνιο σκηνικό του σπιτιού μου. Η εξήγηση είναι απλή! Μιλώντας σου για τον πόλεμο και τον καφέ αντέστρεψα ευθύς εξαρχής τα θεμέλια της ιστορίας του είδους μας, σχηματίζοντας αυτά που παραλήφθηκαν θεωρούμενα ως ευκόλως εννοούμενα ή ασήμαντα. Μην σε μπερδεύει η διατύπωση. Πολεμούσαν ποτέ όλοι οι άνθρωποι σε έναν ορισμένο χρόνο ή μήπως ποτέ απολάμβαναν όλοι; Η ιστορία; Εκείνη γράφει αυτό που θέλουν να διδάσκει. Εγώ με αυτόν τον τρόπο οπωσδήποτε δεν είχα κάποια αξίωση διδασκάλου. Απλώς σου υπενθύμισα πως ακόμα και η σημερινή επίσκεψή σου είναι μέρος της ιστορίας.
Ο περίγυρός μου ασφαλώς δεν έχει καμία σχέση με αυτά. Είναι περίπου σαν αναγνώστες. Απλούστατα ικανότατοι μοντέρ αλλότριων ιδεών στο εγώ τους. Ποτέ δεν ελευθερώνονται απ'αυτό, ποτέ δεν αναρωτιούνται, ποτέ δεν προσπαθούν. Μόνο ράβουν, κόβουν, παραμορφώνουν και πετούν. Στο είπα λοιπόν μονάχα σαν προειδοποίηση για την συνέχεια. Τίποτα παραπάνω! Τώρα που ρίξαμε τις μάσκες ας γνωριστούμε.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
