| |
Καθόμουν και αγνάντευα της θάλασσας το πέλαγος
σκεφτόμουν πως πρέπει να δώσω τέλος στην ζωή μου
πως δεν έχει αξία η ζωή μου
πως όλα ματαίων ματαιώτης
πριν κινήσω για τον θάνατο με βρίσκει μία κοπελιά και μου λέει με αναφιλητά:
καρδιά μου θα τον παλέψουμε μαζί τον πόνο τον βαρύ,δεν είναι λυτρωτής ο θάνατος, δεν είναι ελευθερία, πόνο μονάχα προκαλεί, πόνο βαρύ
συλλογυζόμενος σκέφτηκα πως, ναι πρέπει να ζήσω, πως μου αξίζει η ζωή και πως πρέπει να αγαπάω την ζωή
Και την κοιτάω στα καταγάλανα της μάτια και τις λέω, Σαγαπάω
και μου αποκρίνεται με ένα γλυκό φιλί στα χείλη [align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
