| |
Η επιείκεια του φαίνεσθαι
Καλύπτει τη σκληρότητα του είναι
Όπως το λευκό σεντόνι
Πάνω σε ένα κρεβάτι της μοιχείας
Όπως το ολόγιομο αυγουστιάτικο φεγγάρι
Περιλούζει τη νύχτα
Αλλά πάντα επιτρέπει στο σκοτάδι
Να κρύβει περισσότερα απ’ όσα το φώς του μπορεί να δείξει
Έτσι, και η μορφή καταπνίγει
Κάθε επανάσταση της ουσίας
Χρεώνοντας την με το αίμα, τον πόνο
Και καμιά φορά και τις ψυχές που χάνονται
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
