| |
" Πορφύρα σε λευκό "
Σου 'χα χαρίσει ένα αστέρι να κοιτάς
ένα ουρανό να σε σκεπάζει όταν κοιμάσαι
το νότιο σέλας φυλαχτό να το κρατάς
της Μάνας την ευχή να μη φοβάσαι...
Μα πάλι δε σου ήταν αρκετά...
φεύγεις και κλέβεις το χαμόγελο μου...
Η λάβα σου πορφύρα στο λευκό μου
το αντίο σου αβάσταχτη ηχώ
το λίγο σου, το περισσότερο μου
το βάθος μου το μέτρησες ρηχό...
Σού 'χα χαρίσει άνοιξη να τη σκορπάς
ένα άσπρο ήλιο να φωτίζει το βυθό σου
δύο σανδάλια φτερωτά για να πετάς
ελπίδες για να τρέφεις τ' όνειρο σου...
Μα πάλι δε σου ήταν αρκετά...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
