| |
Πες μου, παρακαλώ
Πως βλέπεις αυτό που ζούμε
Κάτι νοικοκυρεμένο ή ένα μπάχαλο
Μας περιμένουν χαρές ή αδειάζουμε;
Τόσο το θέλω, σε προκαλώ
Μα λέξεις από μέσα σου
Παρόμοιες, δεν ηχούν.
Τόσο πολύ μπορώ, ας προκαλώ
Ούτε στα όνειρα, δε με'χεις σφιχτά σου
Σκέψεις αιωνόβιες, με τρυπούν.
Μπορώ να δραπετεύσω και δε θέλω
Η φυγή, δεν είναι ζωή, ούτε τακτική.
Παίζω δίκαια και κλεφτά, ένα παιχνίδι μισότρελο
Η κρυφή ζωή ισοδυναμεί με φυγή, σίγουρα ψεύτικη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
