| |
Αντε και σε αλλον με υγεια!
Σημασια εχει
Ποιον τερματιζεις
Κανονικα δεν θα τον αφηνα
Κανεναν (μου)
Μα ελα που καθενας εχει
Ελευθερια
Εκφρασης
Κι ετσι καπως
Τα λεμε!
Μια φορα καποιος σε αγκαλιαζει
Με τα ματια
Που'χει πολλα και δεν ψαχνει να βρει
Ουτε ενα προσωπο μου
Να κρυφτει
Απαξ και φτασεις στους λαβυρινθους
Με τα χαμενα "κλειδια"
Το δυσκολο πραγματι
Θα ηταν να μην βγεις
Και η επαναπαυση επειτα
Που ενωνει τα κομματια
Ενα - ενα απο τον καθενα δαιδαλο
Θα μ' εχει καταπιει
Αφηνοντας με στην εκφανση
Διχως μια κινηση
Θα καταστραφει
Μετωπο με μετωπο οπως "εγω"
Για την συνεπεια
Με τις συνεπειες
Στην εκβαση η ζωη και ο θανατος
Ματια αδιαχωριστα ξεχ-ωριζουν
Απο το ιδιο "σωμα"
"Νεκρος" ή Ζωντανος"
Δεν ξαναβγαινει κανεις
"Ιδιος"
Ετσι,
Ως κι αυτος καποτε
Ως μανα λυγαει
Κι αυτη μωρο παλι
Στην αγκαλη του
Βελονα στην αδακρυτη στοιβα των νεφων
Μεχρι την βροχη παλι των αστεριων
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
