| |
ΤΟΝ ΛΕΓΑΝ ΓΙΑΝΝΗ ΤΡΑΛΑΛΑ
Τον λέγαν Γιάννη Τραλαλά,
μα είχε καρδιά μια ζωγραφιά,
την τσέπη του με δανεικά,
ξεσκούφωτος από χαρά
κι έπαιζε μόνο με παιδιά.
Του το ‘πανε ορθά-κοφτά,
κατάμουτρα και καθαρά.
Αν θες να κάνεις προκοπή,
άκου Γιαννάκη, ‘συνταγή’.
Να προσκυνάς τους ισχυρούς, αυτούς να έχεις για θεούς.
Να μη ρωτάς ποτέ γιατί, θα έχουνε δίκαιο αυτοί.
Να κάνεις ότι κι αν σου πουν, πάντα να ξέρεις σε κοιτούν.
Μη φανταστείς ότι μπορείς, σ’ αυτούς ν’ αντισταθείς.
Θα σε πατήσουν καταγής, δεν θα προλάβεις κιχ να πεις.
Κόβε τα πόδια των ψηλών, παίρνε τη θέση αυτωνών.
Κρατήσου μην ερωτευθείς, ψάξε να καλοπαντρευτείς.
Πνίξε τις τύψεις σου νωρίς, για να’ ‘ναι ο ύπνος ελαφρύς.
Αν θέλεις να εξελιχθείς, πρωτίστως να συμβιβαστείς.
Μα η τρυφερή του η καρδιά
πως να τα αντέξει όλα αυτά.
Μαύρες κουκούλες, ρουφιανιά,
ζούγκλα, θηρία, μοναξιά,
τον έχουνε κουράσει.
Νοιώθει σαν ψάρι στη ξηρά,
δεν βρίσκει ίσκιο πουθενά,
ψάχνει για φάρο, μια στεριά,
λίγη αγάπη, αγκαλιά,
κάπου να ξαποστάσει.
Ρίχνει μια μούντζα φωναχτά,
αντίσταση στη σιγουριά,
στο βόλεμα και στα λεφτά,
λέει σε όλους ‘‘άντε γεια’’,
τους έχει πια χορτάσει.
Δένει μονάχος τη θηλιά,
να πάει θέλει εκεί ψηλά,
να ανταμώσει τα παιδιά,
μ’ αυτά που νοιώθει πιο καλά,
αυτά που έχει χάσει.
Τον λέγαν Γιάννη Τραλαλά,
τον είπαν ψώνιο, φουκαρά,
για αυτόν δεν έκλαψε καμιά,
έκλαψαν όμως τα παιδιά.
[B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
