| |
Μοιάζει η νιότη σου μ'αυγή, ανθοδροσουλιασμενη,
που αντιμάχεται σαφή, τση νύχτας τη τραβάγια
και τζιριτά καθε πρωί, στ'αγκαλης μου τα χάδια,
εκείνης τση γλυκομεθιάς του ερωντικού ονείρου,
που η μυρωδια τση εφτά`ι`δια με τον ανθό του μύρου,
είναι και ευθυς με καταλεί, κάθε που δοκιμάζω
κάθε στιγμη που ερωτικά, στσ'αγκαλες μου σε βαζω,
την ώρα που τσι δροσερούς, καρπους σου απολαμβανω
και με κομμένα τα φτερά σε κορφοβούνια απάνω,
πετώ και ερωντικές κορφές ~αγγινιοβλεφαρίζω~,
την ωρα που χαιδεύω σε και σε γλυκοβαγίζω,
αυτή την ωρα ήθελα το χρόνο να μποδιάσω,
να σταματήσει απάνω σου, νιότης γλυκιάς κοράσο,
το γιαγκιλίκι μας ποτε να μη γνωρίσει τελος,
να μη βρεθεί στο διαβα ντου, ποτε του ενα ψέγος
και έτσι μαζι, σε ερωντικό, ανάπλαγο λιβάδι,
για μια ζωη ,ο γης ταλλου, να ρεγεται το χαδι....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
