| |
Εδώ και πολύ καιρό που στην ζωή των ανθρώπων σταθερά μπήκε η δολοφονία της ρουτίνας.
Ένα έγκλημα που διαπράττουν μια γυναίκα και … ένας άνδρας, συνήθως με συγκατανόηση.
Τον κυνηγούσαν… Εκείνος έτρεχε,
Βουλιάζοντας στο χιόνι το τσουχτερό
Ο λύκος ήξερε: θηρίο δεν υπάρχει,
Από τον άνθρωπο πιο τρομερό…
Εκείνη τη στιγμή, σε κάποια πόλη
Εκτελούταν η θανάσιμη φθορά…
Μια νεαρή γυναίκα,
Έκανε έκτρωση για πολλοστή φορά…
Το μικρό σφάδαζε! Μα η φωνή δεν ακουγόταν,
Φώναζε: Στάσου μανούλα! Θέλω να γίνω τρανός!
Σε ικετεύω δώσε μου την ευκαιρία!
Θέλω να ζω! Μα είμαι ζωντανός!
Ο λύκος έτρεχε… Τα σκυλιά αλυχτούσαν…
Τον έφτασαν στου δάσους την άκρη,
Και φώναζαν χαρούμενοι οι κυνηγοί.
Ο λύκος σταμάτησε και σκούπισε το δάκρυ.
Τι τρομερό, πριν γεννηθείς να ξεψυχήσεις!
Το μωρό φώναζε, το κακό να απωθεί…
Ποθούσε της μαμάς τα μάτια να δει,
Κι απ’ το νυστέρι να σωθεί!
Αλλού ψάχνει η «μαμά» την ευτυχία της,
Να γεννάς δεν είναι της μόδας η επιλογή,
Για τις ανέσεις ξοδεύει την ψυχή της…
Δικό σου το παιδί; Έχεις την άδεια για σφαγή…
Ο λύκος δεν είχε δυνάμεις πια,
Αλλά τους βάρβαρους από την λύκαινα είχε απομακρύνει
Εκείνη έμεινε με τα λυκόπουλα στην τρύπα,
Όταν ο λύκος την καταδίκη πήρε με ευθύνη…
Το σκυλολόι έκανε το σώμα του κομματάκια!
Αλλά πάνω στην ψυχή δεν μπορείς να κυριαρχείς!
Ευτυχισμένη έφευγε στα επουράνια…
Για τα παιδιά σου έχει νόημα να ξεψυχείς!
Και τώρα πέστε μου: ποιος είναι θηρίο;
Γιατί με τόσο αηδιάζει ο αιώνας και σκανδαλοθηρώ;
Γιατί τα αγρίμια είναι πιο ανθρώπινα,
Και δεν υπάρχει θεριό, από τον άνθρωπο πιο στυγερό;!
Ελένα Μπεντρεντίνοβα
2015 (2015)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
