| |
Περνούν οι μέρες, κάτι περίεργες μέρες
και σαλεμένος βλέπεις τον κόσμο να αλλάζει
συνήθισες την αδικία, τις ταμπέλες, τις φοβέρες
και αν τα δεσμά του κόσμου νιώθεις, δεν σε πειράζει
Περνούν οι μέρες, μικρές ξεχασμένες βδομάδες
στα μάτια σου το χάος είναι γνωστή ιστορία
πόσο δάκρυ κρυμμένο, πόσες θλιμμένες μανάδες
σε ποια χώρα υπάρχει στη θλίψη ανοσία;
Περνούν οι μέρες, περάσαν και οι μήνες
και σαν το μυαλό θολώνει τι να σου κάνουν οι ασπιρίνες
ο κόσμος πυρκαγιά, ένα αθώο παιδί σε κοιτάζει
πως θα σβήσει σε ρωτά, πως ο γενναίος τώρα δειλιάζει;
Περνούν οι μέρες, βουβά τα χρόνια
τώρα ξέρεις μα σε πλημμυρίζει σιωπή
και στις αλάνες και στα σαλόνια
όλοι από σάρκα πλασμένοι, μα η ζωή είναι πόρνη ακριβή
Και αν όλα περάσαν..
Έναν φίλο, μια παρέα, ένα βλέμμα, ένα φιλί θα θυμηθείς
μια βόλτα με το αμάξι και μια γλυκιά αναπνοή
κάθε ομορφιά σου δίνει ελπίδα και κάθε λόγο για να ζεις
Είναι μια όμορφη γυναίκα η ζωή...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
