| |
Κλείσε τα μάτια, ομορφονιά
κι ο ύπνος την όψη σου ομορφαίνει,
τούτη του κόσμου η παγωνιά,
τον κόσμο ολόκληρο βουβαίνει.
Μέχρι κι εγώ, καμιά φορά,
ζήλεια μες στο μυαλό μου μπαίνει,
που το μυαλό μου δε χωρά,
να ’σαι του θάνατου ερωμένη.
Κοιμήσου, αγάπη μου γλυκιά,
στο πλάι μου αμίλητη σαν ξένη,
γίνε σκληρή, γίνε κακιά,
κόψε ό,τι υπάρχει και μας δένει.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
