| |
Κάποια εγώ αγάπησα,
που μ' άλλαξε για πάντα,
και ξέμεινα στα χείλη της,
μονάχη σερενάτα.
Όταν απλώνει ο ουρανός,
το πρωινό το φως του,
ακόμα εγώ σε σκέφτομαι,
και χάνομαι με τ' άστρα.
Όπως κάθε τυφλός κι εγώ,
ψάχνω να βρω το φως μου,
σε συγχωράω για να βρω,
τον δρόμο τον δικό μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
