| |
Ήταν ο πρώτος της Ιούλης! Τότε ξεπρόβαλε πρώτη φορά μέσα στον αγρό, φρέσκια , νεαρή , παραχαιδεμένη! Πωπω τί όμορφη που ήταν! Όλοι στο χωριό έτρεξαν να τη δουν. Και στα διπλανά χωριά ακόμα έφτασε η φήμη της.
και κάθε Ιούλη μεγάλωνε, φούντωνε , και όταν έβγαλε τα πρώτα κεράσια, αυτός που τα γεύτηκε θυμάται ακόμα τη γεύση τους!
Οι Ιουληδες πέρασαν... ο γεωργός την πρόσεχε, την κλάδευε , την πότιζε, και φρόντιζε να μην την πλησιασει ούτε ένα ζιζάνιο στα φύλλα της , ούτε ενα μαυροπούλι να μην μαγαρίσει τους καρπούς της..
Και αυτή, σε πλήρη ανάπτυξη , μοίραζε απλόχερα τα αρώματά της..
ο γεωργός έφυγε...
πήγε σε αλλα μέρη, καλιέργησε τη γη, πότε με επιτυχία , πότε όχι. Αυτή ήταν η δουλειά του όμως...
Μερικές φορές είναι αλήθεια οτι σκεφτόταν εκείνη την κερασιά του, και όταν έπινε καμιά ρακή παραπάνω, ίσως και χαμογελούσε. Που χρόνος για παραπάνω όμως.. Είχε αλλες καλλιέργιες τώρα, αλλα δέντρα να φροντίσει.. Ποτέ όμως δεν μπόρεσε να να βγάλει τέτοια κεράσια όπως εκείνης της φρέσκιας , της παραχαιδεμένης.Κανένα δέντρο ποτέ δεν έβγαζε αυτά τα αρώματα....
Τα χρόνια πέρασαν..
κάποια φορά αποφάσισε να πάει μια βόλτα στα μέρη του τα παλιά, να δει και κανέναν χριστιανό εκει πέρα. Κάθησε στη μεγάλη σάλα, δίπλα στο τζάκι, πήρε και ένα κατρούτσο με ρακή , έτσι για το καλό!
κι εκεί που έκαιγε το τζάκι , του ήρθε μια ιδέα αρώματος..Αρώματος κερασιάς.. Της δικιάς του κερασιάς!
Η κερασιά του μεγάλωσε, για αρκετά χρόνια ο καθε περαστικός έκοβε τους καρπούς της, τους γευόταν και ευφραινόταν.Διάφοροι την κλάδεψαν, την πότισαν, την ξεζούμισαν.. Και όταν πια τα κεράσια της δεν ήταν όπως πρώτα, μεγάλα , ζουμερά και αρωματικά, την έκοψαν για καυσόξυλα....
Ηπιε την ρακή, ήπιε κι αλλη μία, μετά έφυγε...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
