stixoi.info: Είμαστε αιχμάλωτοι σε δικιά μας φυλακή

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Είμαστε αιχμάλωτοι σε δικιά μας φυλακή

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130521 Τραγούδια, 269405 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Είμαστε αιχμάλωτοι σε δικιά μας φυλακή

Αφήνω λόγια ,λόγια λόγια και στιγμές σε πανωφόρια. Δείκτες βλέπουνε τα μάτια μου από ρολόγια, βλέπουνε την ώρα. Δεν ξέρουν τι θα απομείνει φίλε σε αυτήν την χώρα. Ο χρόνος σου τελείωσε ακούς Ελλάδα ? Ακούς στο πρώτο γράμμα σε δανείζουν σαν πουτανα. Δεν έχουν χρόνο η χρήμα για να χάσουνε και θα το ψάχνουνε τόσο το θέμα για μα μας πούλησουνε και να μας διώξουνε. Δεν είναι ψέμα άκου με τώρα εμένα. Δεν ασχολήθηκα τυχαία με αυτό το θέμα .Είναι πολλοί και όλοι μοιάζουν σαν εσένα. Οπλοφορούν με στύλο και χαρτί γράφουν τα πράγματα όπως νιώθουν μόνο αυτοί. Για να δούμε τι θα βγει πας μπουσουλώντας σαν μικρό παιδί μέσα στην φυλακή. Βλεπεις τόσος κάγκελα μαζί, σου μοιάζει με κλουβί. Έγκλειστοι πολλοί και αυτοί κοινοί θνητοί διατηρούν την ησυχία όλοι στέκονται μπροστά από μια λεπτή τόση δα γραμμή και δεν κουνιούνται .. Μόνο κοιτάνε και οργιάζουν από μέσα τους. Ήταν η μοίρα φίλε μάλλον η μπαμπεσα τους .Ήταν πιο μέσα και από το έδαφος τόσο βαθιά χωμένοι που δεν τους έπιανε ούτε εγκέλαδος. Και έτσι ο χρόνος ελευθερίας πλέον έγινε δυσεύρετος. Πολλοί κρεμάστηκαν,άλλους τους φάγανε γιατί πεινάγανε. Κάποιοι τολμήσανε και να το σκάσουνε. Οι 5 πιάστηκαν τον άλλον τον χάσανε και τους δικάσανε, τους ανακρίνανε μα τον γερό δεν τον πιάσανε. Βγαλανε ανακοινωθέν οι δημοσιογράφοι πως είναι επικινδύνος, μα θα τον πιάνανε, θα επανέφεραν την τάξη. Θα χανόταν ο κίνδυνος. Ο γέρος δεν θυμοτανε ούτε καν το όνομα του πλέον να γράψει. μετά από τόσα χρόνια βγήκε από το υπέδαφος, Μου φάνηκε αγέρωχος. Αγέραστος του είπα πως θα μείνει. Η μόνη μνήμη που του είχε μείνει ήταν η καλοσύνη. Είχε ξεμείνει κάπου έξω και έψαχνε κάπου να μείνει για ένα βράδυ. Ένα γαμημένο βράδυ. Η ζωή τον είχε προδώσει πριν ακόμα καταλάβει τι έχει κάνει. Ήξερε πως τελειώνει. Άρχισε και έγραφε.. Έγραφε.. Τόσο που το γραπτό του έπιασε σκόνη. Μέρες ακούνητος στην ίδια στάση τι είχε κερδίσει και τι είχε χάσει. Έφυγε γράφοντας, προσπαθώντας το κόσμο να αλλάξει. Και έζησε κάνοντας την τελευταία επιθυμία του πράξη. Πριν ο ήλιος χαράξει και την μέρα στην φτιάξει να σου δώσει ζωή να σου πάρει πολύ και ότι μείνει για εσένα είναι εντάξει .. J

πρεπει να ΖΕΙΣ και οχι να επιβιωνεις..

rapekdoxes.blogspot


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Κοινωνικά & Πολιτικά,Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

rania.foka@yahoo.co.uk 27-02-2016 @ 07:47	::up.:: ::up.:: ::up.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ 27-02-2016 @ 21:46	Αυτο ακριβως φιλε μου, μας εκαναν να επιβιωνουμε οχι να ζουμε, να` σαι καλα καλο βραδι. ::love.:: ::love.:: ::love.::
rapekdoxes 28-02-2016 @ 06:12	::cool.:: ::cool.:: ::cool.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο