| |
Γυρίζω σπίτι και σαν άναψα το φως
βλέπω τα πράγματα στο πάτωμα ριγμένα .
Με τα πορτρέτα σου στον τοίχο χαραγμένα
Πρέπει να μάθω να αντέχω μοναχός .
Έπρεπε πάντα να φροντίζω να γελάς
σαν καραγκιόζης που δεν έπρεπε να κλαίει .
Ήθελα να 'ξερα την τρέλα σου αν πουλάς
η αν αφήνεις τον εαυτό σου να σε καίει .
Λόγια μου είπες που με πόνεσαν βαθιά
που την ψυχή μου έχουν πλέον πια ματώσει .
Ίσως θα πρέπει να σου πω κι εγώ άντε γεια
κι έτσι το δάκρυ από τον κλόουν να στεγνώσει .
Πέρασε ο χρόνος , ο καλύτερος γιατρός
μα στην δική μου πόρτα ξέχασε να έρθει .
Μάλλον νομίζω πως δεν ήμουν τυχερός
Θεέ μου βοήθα το μυαλό μου να συνέλθει .
Τώρα μονάχος ψάχνω μήπως και με βρω
σε κάποια άκρη του μυαλού μου σκοτωμένο.
Σβήνω την στάχτη της καρδιάς μου με νερό
Και τα σημάδια σου σε αυτήν θα υπομένω .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
