| |
Thou Bellafonte & Ganga Gramma..
Ποσο θεατρικα..
Στου χρονου την αναδρομια και μεσα σε μασκες απο εγω,φανηκες.. Κι ηταν σπασμενα τα φτερα σου,αγελες πληγων λεηλατησαν την ψυχη σου,μα δεν φοβηθηκες.. Μοναχα να,δεν στο 'πα,σαν κανω να πεταξω,πεφτω.. Σαν σου δωσα τα φτερα μου ορφανεψα,μα στιγμη δεν μ'ενοιαξε.. Μου φτανε μονο να γελας..
Στου χρονου την αναδρομια, μεσα απο γιαλινα προσωπα περασα..
Και ναι, μου ειχαν σπασει τα φτερα..
Οχι μονο απο τις αγελες των πληγων που με λεηλατησαν..
Ηταν βλεπεις κατι ακομα, που κι'εγω δεν στο ειχα πει..
Δεχτηκα χωρις ενοχη τα φτερα σου και τωρα...
Και τωρα θλιβομαι που δεν ορφανεψα εγω απο την αλαζωνεια μου..
Δεν μπορεσα απο τοτε να γελασω..
Βλεπεις, ειχε σημασια για εμενα, να μπορεις να πετας..
ΥΓ: Μαμα..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
