| |
Μια του ήλιου ηλιαχτίδα, πάνω στη λευκή σελίδα
λίγο στάθηκε.
Το χαρτί βουβό και μόνο, ξαφνικά ζεστάθηκε
Άρχισε να αλλάζει χρώμα, γίνετε καφέ σα χώμα
για να ανθίσει.
Όπως κάνει κι η ιδέα, στη ποιητική της φύση
Έτσι έβγαλε μπροστά μου, όλα τα προβλήματά μου
τ' αναπάντητα.
Και με έκανε να φτάσω, σε τοπία απάτητα
Διαδρομές πάνω στο κύμα, άμα θες κι εσύ ξεκίνα
να με φτάσεις.
Είναι η έκφραση κι ο λόγος που νικάν τις αποστάσεις
Και στα μάτια κάτι εικόνες, έρχονται και φεύγουν μόνες
σα παραίσθηση.
Ίσως να 'ναι του ανθρώπου, τούτη, η έκτη αίσθηση
Να ξυπνά η φαντασία, και να βρίσκει την αξία
μες στα ποιήματα.
Κάπως έτσι να ξεχνάει, όλα τα προβλήματα
Μια του ήλιου ηλιαχτίδα, πάνω στη λευκή σελίδα
λίγο στάθηκε.
Κι η καρδιά μου που την είδε, κάτι αισθάνθηκε.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
