| |
Τό κατάστρωμα πληγωμένο,
παντοῦ μολύβι*κατάρτια...
Κατάρτια σπασμένα,σέ χίλια κομμάτια
-τάχα τι ἂλλο νὰ περιμένω;-
Της ψυχῆς οἱ συμπληγᾶδες,
νά κλεἰσουνε προσμένουν.
Κι αὐτοί που ἀπομένουν,
τοῦ πόνου πλέον ραγιᾶδες...
Λοιμός,σκορβοῦτο...
Ἀπ' τήν ἀδυναμία συνηθισμένος.
Ἔνας ζωντανός πεθαμένος,
μές στήν ἀνάμνηση ποῦ ἐξηπλοῦτο...
Ἔκανα πολλές στάσεις,
ακούγοντας τῆς καρδιᾶς τό φιρμάνι.
Ἐσένα ὄμως διάλεξα γιά λιμάνι,
γιατί ἔλεγα:"Ἐδῶ θ' ἀγιάσεις".
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
