| |
| | Verethragna / Warharan / Behram Yazata |  | | |
[align=center][B][font=Palatino Linotype][color=navy]Του ξυλοκόπου Mishkin και του Warharan* Yazata η ιστορία.
εισαγωγή
Η διήγηση πώς χρησιμοποιείται
Προσευχή
Η διήγηση
Η διήγηση με αυτήν την προσευχή κλείνει
όρων επεξηγήσεις
εισαγωγή
Ο Ζαραθουστρα στη γή πότε περπάτησε, οι γνώμες διίστανται. Έτσι κι αλλιώς, ο Ζαραθουστρα καμιά νέα θρησκεία δέν έφερε. Των αρχαίων Περσών η θρησκεία απο της ανθρωπότητας τις αρχές υπήρχε, και, στην πραγματικότητα, όλων των φυλών η θρησκεία ίδια ήταν. Η θρησκεία τί όριζε; Καλό να κάνουμε και κακό να μήν κάνουμε. Ό,τι στο ψέμα στηρίζεται, έστω και σε μικρό ψέμα, καλό να είναι δέν μπορεί. Λοιπόν κακό να κάνουμε δέν πρέπει, αλλα και κακό να υφιστάμεθα αμαρτία είναι, και το ψέμα όποιος δέχεται αμαρτάνει. Έπειτα, ποτέ να χρωστάμε δέν πρέπει, διότι όποιος χρωστάει, και στο ψέμα να καταφύγει θα αναγκασθεί, και ούτως ή άλλως ελευθερία δέν έχει. Η αρχαία θρησκεία αυτή ήταν. Μόνο έναν αδημιούργητο Θεό αναγνώριζε και λάτρευε, αλλα και όλα τα αγαθά όντα τιμούσε. Στη ζωή γιατί ερχόμαστε; τον μοναδικό και πανάγαθο Θεό υπηρετώντας στο κακό ενάντια να πολεμούμε, ώσπου το κακό απο τον κόσμο να αφανισθεί. Αυτήν τη θρησκεία ο Ζαραθουστρα δέν δημιούργησε ούτε κάν τροποποίησε. Αλλά, στην εποχήτου, κατα πάσα πιθανότητα τον π.Χ. 6ο αιώνα, οι άνθρωποι τους κακούς δαίμονες να λατρεύουν είχαν αρχίσει και η καλοσύνη υπο διωγμό ήτανε. Ο Ζαραθουστρα την αρχαία του Πανάγαθου θρησκεία να προστατέψει αγωνίσθηκε. Κάποιους ύμνους, όπως το
Яѳаа Аһуу Ваиријоо Аѳаа Ратуш Ашаат-чиит Һачаа
Ваңһыыуш Даздаа Манаңһоо Шяоѳынанаам Аңһыыуш Маздааи
Хшаѳрымчаа Аһурааи Аа Јим Дрыґубјоо Дадат Ваастаарым
https://drive.google.com/open?id=0B9UcDJ_wbDL7ZmNhcTBmc09ocXM,
ο Ζαραθουστρα πως τους συνέθεσε λένε.
Σήμερα στου Ζαραθουστρα την παράδοση ελάχιστοι πιστοί έχουν μείνει, οι λεγόμενοι Zarathushtri. Κάποτε αυτή όλων των ανθρώπων η θρησκεία ήταν, και έπειτα της κραταιάς περσικής αυτοκρατορίας η θρησκεία. Και η αυτοκρατορία έπεσε, και η θρησκεία διωγμούς υπέστη, και το Ιράν εξισλαμίσθηκε. Τη θρησκείατους για να κρατήσουν κάποιοι απο το Ιράν στην Ινδία μετανάστευσαν, εκεί των Zarathushtri η μεγαλύτερη κοινότητα βρίσκεται.
Σήμερα οι Zarathushtri αυτήν την πολύτιμη γνώση κατέχουν: όταν σε μεγάλες δυσκολίες και άλυτα προβλήματα μέσα βρίσκονται, μιά θαυμαστή ιστορία διηγούνται.
Αυτή η ιστορία για έναν φτωχό ξυλοκόπο μιλά, το όνοματου Mishkin, ο οποίος απο τον Shah Warharan Yazata ευτυχία απέκτησε. Ο Shah Warharan Yazata μέγας αρχάγγελος είναι, ο οποίος σε όλες τις δυσκολίες, ακόμη και στα πιό απελπιστικά προβλήματα λύση δίνει.
Απο τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα αυτήν την ιστορία με ευλάβεια διηγούνται, ώστε, μέσω του Warharan Yazata, του Θεού η δύναμη στα μεγάλα προβλήματα λύση να δώσει.
Η διήγηση πώς χρησιμοποιείται:
Σε ένα τραπέζι επάνω με νερό ένα ποτήρι βάζουν, επίσης με τα φλούδιατους στραγάλια (ή άλλα όσπρια, ή άλλα τρόφιμα που καθάρισμα χρειάζονται, π.χ. ρόδι ή καλαμπόκι για ξεσπύριασμα), καθώς και κάποια γλυκά, και κακουλέ (cardamom) . Και ένα καντηλάκι ή ένα κερί ανάβουν.
Κάποιον άνθρωπο αυτήν την ιστορία να σου διηγείται βάζεις, και τα στραγάλια (ή άλλο όσπριο ή άλλο φαγώσιμο πράγμα) να ξεφλουδίζεις, να καθαρίζεις αρχίζεις. Καθώς ο αφηγητής την ιστορία διηγείται, κατα συχνά διαστήματα «ναί! σωστά! πράγματι!» λές.
Όταν η ιστορία ολοκληρωθεί, οι δύο άνθρωποι (ο αφηγητής και ο ακροατής) τα καθαρισμένα στραγάλια, το νερό, τα γλυκά, και το κακουλέ τα τρώνε, ή σε άλλον πιστό τα δίνουν, κάποιον ο οποίος στο Θεό και στους αγαθούς αγγέλους να πιστεύει.
Άν την ιστορία να σου λέει κάποιον δέν έχεις, και μόνοςσου να τη λές μπορείς, σε έναν καθρέφτη μπροστά. Όμως πιό καλά είναι, άν δύο άνθρωποι μαζί τη χρησιμοποιούν: ένας διηγείται και ένας ακούει και επιδοκιμάζει.
Προβλήματα που άνθρωπος να λύσει δέν μπορεί ή μεγάλη αθλιότητα όταν αντιμετωπίζεις, αυτήν την θεϊκή ιστορία να χρησιμοποιήσεις ανάγκη είναι. Τότε του Shah Warharan Yazata η θεϊκή δύναμη θαύματα κάνει. Amin, Amin, Amin.*
Προσευχή:
Του Παντοδύναμου και Δίκαιου Ahura Mazda που απο κάθε δυστυχία προστατεύει, που όλου του κόσμου τους αδικημένους σώζει· όλων των Αθανάτων Όντων· των Αρχαγγέλων· του προφήτη δικαίου Ζαραθουστρα· όλων των σοφών ανθρώπων· όλων των αγαθών ψυχών, την αγάπη, ευσπλαχνία πάντοτε και κάθε ώρα σε αυτό το σπίτι, στο σπίτιμας να βρίσκεται παρακαλούμε· Amin, Amin, Amin.
Τον Παντοδύναμο, Δότη Ahura Mazda, για όλα τα αγαθά και για κάθε ευτυχία ευγνωμονώντας, σε αυτόν και στον αρχάγγελότου τον ισχυρό Shah Warharan Yazata υποκλινόμενοι, για αυτού του σπιτιού όλους τους ενοίκους θεϊκή προστασία και ευτυχία ζητούμε.
Τον Shah Warharan Yazata, που η θεϊκή δύναμήτου όλες τις δυσκολίες εξομαλύνει, δοξάζουμε.
Του Mushkil Aasaan* Warharan Yazata, (= «Νικητήριος»), του 'Asha Vahishta' Yazata* (= «της Δικαιοσύνης ο άριστος»), του Mihr Yazata (= «των έντιμων συμφωνιών ο αρχάγγελος»), του 'Vohu Manah' AmeshaSpenta (= «του ορθού νού το αθάνατο όν»), του 'Sraosha' Yazata (= «αυτού που ακούει», της ακοής ονομαζόμενου αρχαγγέλου) τις δυνάμεις να μας βοηθήσουν επικαλούμαστε.
Που όλες τις δυστυχίες αναιρεί ο Shah Warharan Yazata να μας σώσει παρακαλούμε. Amin, Amin, Amin.
Ώ Shah Warharan Yazata ταπεινά σε παρακαλούμε, όλα που αντιμετωπίζουμε τα εμπόδια αφαίρεσε, τις αντιξοότητες και τις αρρώστιες αφαίρεσε, απο τα χρέη και απο τις κακές επιρροές γλύτωσέμας. Απο τα αθέλητα, ακόμα και απο τα ηθελημένα αμαρτήματαμας γλύτωσεμας.
Απο τις κατάρες, απο τις ακάθαρτες σκέψεις, απο τη μαγεία, απο κάθε είδους κακό γλύτωσεμας. Απο τις κακές συναναστροφές και απο τα λάθη γλύτωσεμας.
Τη θλίψη να νικήσουμε δύναμη δώσεμας. Τους εχθρούςμας να νικάμε δύναμη δώσεμας, και πιό καλά, καθόλου εχθρούς να μήν έχουμε κάνε.
Όλοι οι άνθρωποι με καλοσύνη να μας φέρονται, και εμείς σε όλους με καλοσύνη να φερόμαστε κάνε.
Απο κάθε οικονομική δυσκολία να γλυτώσουμε κάνε. Για τη ζωήμας καλό ό,τι είναι, δίνεμας. Πάντοτε ό,τι χρειαζόμαστε να έχουμε κάνε. Την οικογένειάμας, τα αγαπημέναμας πρόσωπα προστάτευε. Η χαράμας αδιατάρακτη να είναι κάνε. Ώ άρχοντα, στην οικογένειαμας και στα αγαπημέναμας πρόσωπα ψυχική, σωματική υγεία και ευτυχία δίνε. Amin, Amin, Amin.
(Σε αυτό το σημείο, το συγκεκριμένο πράγμα που ζητάς ή το πρόβλημα που να λυθεί θέλεις, να αναφέρεις μπορείς).
Εσύ που όλες τις δυστυχίες αναιρείς, βασιλέα Warharan Yazata, απο όλες τις δυσκολίες ελευθέρωσεμας.
Στις μετακινήσειςμας, στο σώμαμας, στις συναντήσειςμας, στις συναναστροφέςμας, απο κάθε κακό προστάτευέμας.
Ό,τι επιθυμούμε να πραγματοποιείς, την οικογένεια και τα αγαπημέναμας πρόσωπα πάντοτε να ευεργετείς. Amin, Amin, Amin.
Τον Ahura Mazda, του παρελθόντος όλων των σοφών τις ψυχές, των εμποδίων τον υπερνικητή Warharan Yazata, που χάρις στην ευσπλαχνίατους όλες τις δυσκολίες και τα προβλήματα υπερνικούμε, με όλη την ψυχήμας ευχαριστούμε
Ταπεινά που σου προσφέρουμε αυτά τα στραγάλια (ή ό,τι άλλο), τα γλυκά, τα μυρωδικά καταδέξου και ευεργέτησεμας, Amin, Amin, Amin.
Η διήγηση:
Στα πολύ παλιά χρόνια, στων προγόνωνμας την ιερή χώρα το Ιράν, όπου χιλιάδες χρόνια πρίν ο άγιος προφήτης Ζαραθουστρα περπάτησε, εκεί ο φτωχός ξυλοκόπος Mishkin, με τη γυναίκατου και την κόρητου, ζούσαν.
Φτωχικά ζούσαν. Καθημερινά ο ξυλοκόπος από το δάσος με το τσεκούριτου ξύλα έκοβε, σε δεμάτια τα έδενε, στην αγορά τα πουλούσε, και έτσι ίσα ίσα την καθημερινή τροφή αποκτούσαν, καμιά πολυτέλεια δέν γνώριζαν. Ωστόσο, ευσεβείς ήταν, τους αγγέλους τιμούσαν, τον ύψιστο και πανάγαθο Dadar Ahura Mazda (των αγαθών Δότη, Σοφό Δημιουργό) λάτρευαν.
Από εκείνες τις ημέρες μία, ο Mishkin ξύλα για να κόβει στο δάσος έλειπε, τότε στο σπίτιτους κοντά οι πλούσιοι γείτονες κάποια πολύ εκλεκτά, της Ιρανικής κουζίνας, φαγητά να μαγειρέψουν θέλησαν. Εκείνο τον καιρό όλων των σπιτιών οι πόρτες ανοιχτές έμεναν, και έτσι από τα υπέροχα φαγητά οι θαυμάσιες μυρωδιές στου Mishkin το σπίτι έφταναν, στο σπίτι μέσα του Mishkin η κόρη με μιά βελόνα κεντούσε, έπλεκε. Το κορίτσι από τις υπέροχες μυρωδιές τόσο πολύ λιμπίστηκε, ώστε, στο πλούσιο τραπέζι να την προσκαλέσουν ή από τα ωραία φαγητά κάτι να της δώσουν ελπίζοντας, με μιά πρόφαση στων πλούσιων γειτόνων το σπίτι να πάει αποφάσισε.
Εκείνο τον καιρό σε όλων των Ζοροαστριανών τα σπίτια μιά ιερή φωτιά αδιάκοπα έκαιγε. Και καθώς στην Ελλάδα, έτσι και στο Ιράν, «σε κανέναν άνθρωπο φωτιά ή νερό να μήν αρνηθείς» άγραφος νόμος υπήρχε.
Έτσι, το κορίτσι, των πλούσιων γειτόνων την πόρτα χτύπησε, για του σπιτιούτους τη φωτιά να διατηρήσει κάρβουνα να της δώσουν παρακάλεσε.
Οι πλούσιοι γείτονες ναί μεν κάρβουνα της έδωσαν, αλλα για το φαγητό καμιά κουβέντα δέν έκαναν! Ενώ το κορίτσι, στο πλούσιο τραπέζι να την προσκαλέσουν ή από το υπέροχο φαγητό κάτι να της δώσουν ήλπιζε.
Απογοητευμένη του Mishkin η κόρη στο φτωχικό σπίτιτους επέστρεψε, για λίγη ώρα εκεί έμεινε, ύστερα πάλι να δοκιμάσει θέλησε.
Για δεύτερη φορά στων πλούσιων γειτόνων το σπίτι πήγε και ξανά κάρβουνα ζήτησε, κάρβουνα της έδωσαν, άλλο τίποτε δέν είπαν.
Από ώρα ύστερα, για τρίτη φορά το ίδιο έκανε· αυτήν τη φορά οι πλούσιοι γείτονες εξοργίσθηκαν, η οικοδέσποινα στου Mishkin την κόρη τις φωνές έβαλε, «που έρχεσαι και ξανάρχεσαι τον λόγο δέν ξέρουμε νομίζεις; Από το φαγητόμας ποτέ δέν θα σου δώσουμε, μήν ελπίζεις! Για τη φωτιά κάρβουνα και πάλι σου δίνω, αλλα να ξέρεις, κάρβουνα για να ζητάς την φωτιά επίτηδες άν σβήνεις μεγάλη αμαρτία είναι!»* . Με αυτά τα λόγια η πλούσια γειτόνισσα στου Mishkin την κόρη την πόρτα κατάμουτρα βρόντησε.
Ταπεινωμένη, ντροπιασμένη, του Mishkin η κόρη στο σπίτιτους με κλάματα επέστρεψε, εκεί σε μιά γωνιά καθισμένη λυπημένη απέμεινε, ώσπου η μέρα σουρούπωσε, τότε ο πατέραςτης ο Mishkin στο σπίτι ήρθε.
Την κόρητου σε αυτήν την κατάσταση βλέποντας, ρώτησε: «παιδίμου, γιατί έτσι πονεμένη είσαι, τί συνέβη;». Το κορίτσι το τί συνέβη εξήγησε· σάν ζητιάνα είχε γίνει· ο πατέρας υπερβολικά στενοχωρέθηκε.
«Παιδίμου, με τους πλούσιους γείτονες άν συγκρίνεις, εμείς πολύ φτωχοί είμαστε, τέτοιου είδους πλούσια εδέσματα να απολαύσουμε σε θέση δέν είμαστε. Πάντως, που να κάνω μπορώ εκείνο, αύριο παραπάνω θα δουλέψω, περισσότερα ξύλα θα κόψω και θα πουλήσω, έτσι περισσότερα χρήματα αποκτώντας, που εσύ επιθυμείς τέτοια ακριβά φαγητά να αγοράσω θα μπορέσω, σου το υπόσχομαι. Λοιπόν, κόρημου, να στενοχωριέσαι πάψε, αισιόδοξη γίνε!».
Του πατέρα την υπόσχεση ακούγοντας το κορίτσι χάρηκε, όλη η οικογένεια για ύπνο πήγε, στον ύπνοτους, την άλλη μέρα που θα μαγείρευαν τα πολυπόθητα εδέσματα φαντάζονταν.
Βλέπεις, ο φτωχός και αθώος άνθρωπος με μικρά πράγματα μεγάλη χαρά παίρνει. Σε φτωχό τίμιο άνθρωπο χρήσιμα πράγματα και φαγητό όταν δίνεις, μεγάλο καλό κάνεις, με την ευχήτου σου το ανταποδίδει· τότε του φτωχού η αγάπη και η ευχήτου ανεκτίμητα αγαθά σου γίνονται.
Λοιπόν, η μέρα ξημέρωνε, ο Mishkin νωρίτερα σηκώθηκε, ξεκίνησε, στης ημέρας τη διάρκεια στο δάσος περισσότερα ξύλα για να κόψει.
Στο δάσος σάν έφτασε, τρόμαξε: το δάσος από πυρκαγιά καιγόταν, από τον καπνό άνθρωπος να πλησιάσει δέν μπορούσε. Στου δάσους την άκρη κάθισε, υπομονετικά περίμενε, περίμενε… ωστόσο η φωτιά να μαίνεται συνέχισε, εκείνη τη μέρα ούτε ένα ξύλο να κόψει δέν μπόρεσε!
Απελπισμένος, χωρίς καθόλου χρήματα, ο Mishkin στο σπίτι επέστρεψε, η οικογένεια να φάει τίποτε δέν είχε, μόνο νερό να πιούν έχοντας για ύπνο ξάπλωσαν.
Την επόμενη μέρα, πάλι το ίδιο. Η οικογένεια από την πείνα βασανιζόταν, αγωνία τους έπιασε.
Την τρίτη ημέρα ο Mishkin κάθε χαρά και κάθε ελπίδα έχασε: στο δάσος η πυρκαγιά ακόμη μαινόταν. Απο την κάπνα να πλησιάσει δέν μπορούσε, κανένα ξύλο να κόψει δέν γινόταν.
Κυριολεκτικά κατέρρευσε, σε ένα θάμνο δίπλα καταγής καθισμένος, το πρόσωποτου στα δυότου χέρια μέσα κρύβοντας, με λυγμούς σάν μικρό παιδί έκλαιγε.
Στο σπίτι να επιστρέψει, την οικογένειατου νηστική να δεί, την άγρια πείνα για να γιατρέψουν κάτι να δώσει ότι δέν είχε να τους πεί, απλώς δέν το άντεχε.
Άραγε για ποιόν λόγο ο τίμιος άνθρωπος που με «μεροδούλι μεροφάι» επιβίωνε, σε τέτοια αθλιότητα να βρεθεί άξιζε; Ο Mishkin και η οικογένειάτου, τρείς συνεχόμενες μέρες νηστικοί, και όμως να κλέψουν δέν διανοήθηκαν, να ζητιανέψουν δέν βγήκαν. Τέτοιους ανθρώπους άν βοηθήσεις μεγάλο καλό κάνεις, ωστόσο ούτε οι πλούσιοι γείτονες ούτε από ολόκληρη τη χώρα άλλος κανείς φαγητό να τους δώσει δέν βρισκόταν.
Λοιπόν, εκείνη την ώρα πέντε “Yazataas” (αρχάγγελοι) επάνω στον φωτεινό ουρανό πετώντας, από το φλεγόμενο δάσος επάνω περνούσαν. Λευκά, πράσινα, κίτρινα ρούχα φορούσαν, άλλοι δέν ήταν παρα οι πιό σεβάσμιοι αρχάγγελοι, τα ονόματατους: Warharan Yazata, (= «Νικητήριος»), 'Asha Vahishta' Yazata* (= «της Δικαιοσύνης ο άριστος»), Mihr Yazata (= «των έντιμων συμφωνιών ο αρχάγγελος»), 'Vohu Manah' Yazata (= «του ορθού νού ο αρχάγγελος»), 'Sraosha' Yazata (= «αυτός που ακούει», της ακοής ο αρχάγγελος).
Σε αυτούς ανάμεσα, εκείνος που όλα τα ανθρώπινα προβλήματα λύνει, ο Warharan Yazata, (= «της νίκης ο αρχάγγελος») ήταν.
Αυτοί οι αρχάγγελοι, στου δάσους την άκρη μονάχο τον Mishkin να θρηνεί είδαν, τον συμπόνεσαν, εκεί σταμάτησαν, στους δάσους την άκρη κατέβηκαν, στον Mishkin μίλησαν: «άνθρωπε, γιατί κλαίς; καθαρά να μας εξηγήσεις, και εμείς για να σε βοηθήσουμε ό,τι μπορούμε θα κάνουμε».
Ο Mishkin την άθλια κατάστασήτου να φανερώσει δέν ήθελε. Τον πίεσαν, να μιλά άρχισε, την όλη κατάσταση εξήγησε, πώς για τρείς μέρες, της δασικής πυρκαγιάς εξαιτίας, από την πείνα βασανίζονταν, πώς οι υπερήφανοι πλούσιοι γείτονες φαγητό ούτε ένα κομματάκι δέν τους έδιναν, και οι ίδιοι από την πείνα να πεθάνουν κόντευαν.
O Shah* Warharan Yazata την οικογένεια που λιμοκτονούσε βαθειά λυπήθηκε· τότε με τα δύο χέριατου τρείς φορές από τη γή με χαλικάκια και άμμο ανακατεμένο χώμα πήρε και στου Mishkin την ποδιά το εναπόθεσε, είπε: «Mishkin, αυτό το χώμα να φυλάξεις. Από αυτό η κατάστασήσου άν βελτιωθεί, έπειτα όποτε μπορείς ολόκληρη αυτήν την ιστορία να διηγείσαι και συνάμα στραγάλια, λουλούδια, γλυκά, με αγάπη να μας προσφέρεις και να μας θυμάσαι».
Ο Mishkin αυτό δέν το πίστευε, στο νούτου μέσα έλεγε «από πού και ως πού αυτό το χώμα θα με ωφελήσει; σκέτο χώμα είναι! μόλις αυτοί φύγουνε, θα το πετάξω». Οι πέντε Yazataas (αρχάγγελοι) έφυγαν, στον άνεμο εξαφανίσθηκαν. Εκείνη τη στιγμή από τον ουρανό παράξενη φοβερή μιά φωνή ακούσθηκε:
«Mishkin! αυτό το χώμα όπως την ίδιασου τη ζωή να το φυλάξεις! Με αυτό ευτυχία θα έχεις. Μήν το πετάξεις, γιατί τότε σε όλη τη ζωήσου μόνο φτώχεια και αθλιότητα θα έχεις». Από τον ουρανό αυτήν τη φωνή ακούγοντας ο Mishkin, αυτό το δώρο να μήν πετάξει αποφάσισε, παρόλο που μόνο χώμα ήταν!
Και έτσι, ο Mishkin στο σπίτιτου όταν επέστρεψε, εκείνο το χώμα με φροντίδα στου δωματίου μιά γωνία το απόθεσε. Ολόκληρη η οικογένεια, και πάλι νηστικοί και λυπημένοι, να κοιμηθούν ξάπλωσαν.
Καθώς η νύχτα να τελειώσει κόντευε, μόλις πρίν να φέξει, εκείνη η ώρα που περσικά «HOSHBAM» ονομάζεται, ιερή ώρα, για προσευχή η καταλληλότερη ώρα είναι, λοιπόν εκείνη την ώρα οι γείτονες από του Mishkin το σπίτι μιά δυνατή λάμψη να βγαίνει είδαν, τρόμαξαν, στο σπίτιτου απ’ έξω ήρθαν και φώναξαν: «Mishkin, στο σπίτισου μέσα πυρκαγιά καίει, ξύπνα!»
Επίσης, του Mishkin η κόρη στον πατέρατης έτρεξε, τον ταρακούνησε, τον ξύπνησε: «πατέρα, στο σπίτι μέσα δυνατό ένα φώς! Κάποιου κλέφτη ο πυρσός να είναι μπορεί, στο σπίτιμας να κλέψει ήρθε! σε παρακαλώ, τί γίνεται να δείς ψάξε, σήκω, πολύ τρομαγμένη είμαι!»
Ο Mishkin απάντησε: «παιδίμου, χαζή μήν είσαι. Κλέφτης για να κλέψει στο σπίτι αξίας πράγμα τίποτε δέν έχουμε, εκτός από ξύλα να δεματιάζω σκοινί και ένα τσεκούρι, κι εκείνο πιά άχρηστο, άν θέλουν άς το κλέψουν! Άλλο τί να πάρουν; Κόρημου, τριών ημερών πείνα, οράματα να βλέπεις σε κάνει. Να φοβάσαι τίποτε δέν υπάρχει, να κοιμηθείς πήγαινε, και τον πατέρασου να κοιμηθεί άφησε».
Όμως έπειτα, ο Mishkin ο ίδιος να αποκοιμηθεί δέν μπορούσε, παραξενεύτηκε, γιατί στ’ αλήθεια στο σπίτι μέσα ένα αλλιώτικο φώς είχε. Για λίγα λεπτά στο κρεββάτι από εδώ και από εκεί άβολα στριφογύριζε, ύστερα, στο σπίτι μέσα τί συμβαίνει για να ερευνήσει σηκώθηκε.
Προς μεγάλητου έκπληξη, στου δωματίου τη γωνία όπου εκείνο το χώμα είχε αποθέσει, πολύτιμα πετράδια βρήκε, γυάλιζαν, ακτινοβολούσαν, με τη λάμψητους στο σκοτάδι μέσα όλο το σπίτι φώτιζαν. Αυτό στην ιερή ώρα που HOSHBAM ονομάζεται, σε εκείνη την ώρα συνέβη.
Όταν ο ήλιος έφεξε, ο Mishkin του «GEH»* την προσευχή πρόφερε, τον ύψιστο Θεό ευχαρίστησε. Έπειτα, που μόλις είχε αποκτήσει, από εκείνα τα πολύτιμα πετράδια στην αγορά για να εξαργυρώσει ένα πήρε.
Σε έναν ειδικό κοσμηματοπώλη πήγε, ο ειδικός κατάπληκτος, «αυτό τέλειο λαμπερό πετράδι είναι, άλλο τέτοιο στον κόσμο δέν υπάρχει, εγώ να το αποτιμήσω δέν μπορώ, για αυτό πόσα θέλεις; εκατό χιλιάδες ή διακόσιες χιλιάδες χρυσά νομίσματα;» του είπε.
Ο Mishkin στα αυτιάτου να πιστέψει δέν μπορούσε. «Αυτός με κοροϊδεύει» σκέφθηκε· σε άλλον ειδικό πήγε, το λαμπερό πετράδι σωστά για να εκτιμήσει.
Ο δεύτερος ειδικός το λαμπερό πετράδι βλέποντας επίσης κατάπληκτος είπε: «σε όλημου τη ζωή τέτοιο πολύτιμο πετράδι δέν έχω δεί! σε ολόκληρη τη γή τέτοιο δέν υπάρχει! αυτό από τον ουρανό να έχει πέσει πρέπει!».
Ο δεύτερος ειδικός (καθώς και ο πρώτος) έντιμος ήταν, να αδικήσει δέν ήθελε. Με χρυσά φλουριά τρείς σακκούλες γέμισε: μία σακκούλα με κάμποσα χρυσά νομίσματα, μία με πολλά και μία με πάρα πολλά· τις τρείς σακκούλες, τη μία στις άλλες δίπλα, στο έδαφος κάτω τις έβαλε, και είπε: «Αυτό το πετράδι σάν άλλα δέν είναι, την αξίατου να μετρήσω δέν μπορώ. Το πετράδισου από ψηλά να πέσει άφησε, σε όποια σακκούλα επάνω πέσει, εκείνη η αξίατου είναι. Όπου όντως αξίζει εκεί να πέσει στο Θεό θα προσευχηθούμε». Στο Θεό το πετράδι εκεί που αξίζει να οδηγήσει αφού προσευχήθηκαν, ο Mishkin από ψηλά το πετράδι να πέσει άφησε, στην πιό γεμάτη σακκούλα έπεσε.
Τώρα ο Mishkin βαθύπλουτος είναι.
Στην κόρητου που είχε υποσχεθεί εκείνο θυμήθηκε, ίσια στην αγορά πήγε, αναγκαία πράγματα αγόρασε, καθώς και για υπέροχα φαγητά να μαγειρέψουν πολύτιμα υλικά αγόρασε, όλα μαζί βαρειά ήταν, ο ίδιος να τα κουβαλήσει δέν μπορούσε, με ένα καρότσι στο σπίτιτους να τα μεταφέρει έναν υπηρέτη πλήρωσε, ο ίδιος στο σπίτιτου με τα πόδια πήγαινε, και στο δρόμο σε όσους συναντούσε στραγάλια, γλυκά, cardamom (κακουλέ) μοίραζε, με των αρχαγγέλων τη δύναμη ότι ευεργετήθηκε έλεγε.
Όταν με τα ψώνια το καρότσι στο σπίτιτους έφτασε, η γυναίκατου και η κόρητου τα πράγματα να πάρουν ή να αγγίξουν δέν δέχονταν, για κάποιο άλλο πλούσιο σπίτι ότι προορίζονταν και στο δικότους κατά λάθος ότι έφτασαν πίστευαν.
Εκείνη την ώρα στο σπίτι και ο Mishkin έφτασε.
Η κόρητου με καχυποψία τον ρώτησε:
«Πατέρα! Εδώ εμείς για φαγητού έστω και έναν σπόρο παρακαλάμε, χρήματα καθόλου δέν έχουμε, όλα αυτά τα πράγματα να φέρεις πώς μπόρεσες; Πατέρα, την αλήθεια πές, έκλεψες;»
Ο Mishkin απάντησε, «όχι, παιδίμου, δέν έκλεψα… Αυτά όλα τα αγαθά ο Θεός μας τα έδωσε, με την ευσπλαχνίατου από την ανέχεια μας έσωσε. Το όνομάτου πάντοτε ευλογημένο να είναι». Άρχισε και όλη την ιστορία διηγήθηκε, πώς από τον ουρανό οι Yazataas (αρχάγγελοι) εκείνο το χώμα του έδωσαν, και πώς εκείνο το χώμα σε λαμπερά πετράδια μεταμορφώθηκε, στην ιερή ώρα που HOSHBAM ονομάζεται.
Σε λίγο καιρό, τώρα πλούσιος ο Mishkin καινούργιο σπίτι έχτισε, ακόμη και από του βασιλιά το παλάτι πιό μεγαλοπρεπές και πιό όμορφο· στην πόλη, όπου ο Mishkin ζούσε, για εκείνο όλοι να λένε είχανε.
Του Ιράν ο βασιλέας με το RATH (άμαξα)του από του Mishkin το σπίτι δίπλα περνώντας, όντως από το παλάτιτου πιό ωραίο οτι ήταν είδε, θαύμασε, τον κόσμο ρώτησε, το σπίτι ποιανού είναι πληροφορήθηκε, την απίστευτη ιστορία άκουσε.
Τότε ο βασιλέας τον Mishkin να δοκιμάσει θέλησε, άραγε ώς νεόπλουτος αλαζόνας έγινε, ή την ευσέβειάτου διατηρούσε;
Λοιπόν για να τον δοκιμάσει, ο βασιλέας στου Mishkin το σπίτι δώρο για ένα πλούσιο γεύμα πολύτιμα φαγητά έστειλε, (τέτοια που τώρα στου Mishkin το σπίτι πιά όχι ασυνήθιστα ήταν), για να δεί, ο Mishkin το βασιλικό δώρο πώς θα ανταπέδιδε. Άν αληθινά ευγενή ψυχή είχε, αυτό από την αντίδρασήτου θα φαινόταν.
Από τη βασιλική κουζίνα τα πολύτιμα φαγητά ώς δώρο λαμβάνοντας ο Mishkin και η οικογένειάτου πώς να ανταποδώσουν λογαριάζοντας μεγάλη υποχρέωση αισθάνονταν. Έτσι, ο Mishkin για του βασιλιά την κόρη από τα πολλά πολύτιμα λαμπερά πετράδιατου ένα να χαρίσει αποφάσισε.
(Για τους αρχαίους Πέρσες το πιό μεγάλο αμάρτημα το ψέμα ήταν· και από αυτό μετά, το να χρωστάς. Ένας φιλότιμος Πέρσης χρέος να έχει ή έστω από ηθική υποχρέωση πιεσμένος να είναι δέν άντεχε. Έτσι, του Mishkin η οικογένεια στο βασιλιά την υποχρέωση βαριά αισθάνθηκε).
Του Ιράν ο βασιλέας και η κόρητου τέτοιο ένα πανέμορφο πετράδι βλέποντας κατάπληκτοι έμειναν. Ακόμη και στου Ιράν την τότε πλουσιότατη χώρα ούτε στων πιό ευγενών τα σπίτια ούτε στου βασιλέα το παλάτι τέτοιο πολύτιμο αντικείμενο δέν υπήρχε. Μόνο από τον ουρανό να έχει πέσει μπορεί, σκέφτονταν.
Του βασιλιά η κόρη το πολύτιμο πετράδι χρυσοχόους σε μιά χρυσή αλυσίδα να το δέσουν έβαλε, και από τότε στο λαιμότης με πολλή περηφάνεια το φορούσε.
Κάποτε, ο Mishkin στου Ιράν τη χώρα μέσα για προσκύνημα να ταξιδέψει αποφάσισε, στου Ιράν όλα τα ιερά μέρη να πάει, στο Θεό και στους αγγέλουςτου την ευγνωμοσύνητου για να εκφράσει.
Ιερές τοποθεσίες ποιές ήταν; τα λεγόμενα ATASH BEHRAMS* , οι μεγαλύτεροι ιεροί ναοί όπου την ιερή φωτιά ημέρα και νύχτα οι Άριοι «Athravans» (του πυρός ιερουργοί) ζωντανή διατηρούσαν.
Οι Άριοι Ζωροαστριανοί στης φωτιάς την παρουσία προσεύχονταν, στις φλόγες καθαρά και ξερά καυσόξυλα* προσφέροντας, η προσευχήτους κατευθείαν στο Θεό έφθανε. Διότι, στων Αρίων την πίστη από του Θεού όλους τους επίγειους εκπροσώπους ο πιό ακριβής εκπρόσωπος η φωτιά είναι.
Στων αρχαίων Αρίων τα ιερά βιβλία, η φωτιά του Dadar Ahura Mazda* (Δότη Σοφού Δημιουργού) PUTHRA (γιός) ονομάζεται.
Ο Miskhin για το προσκύνημάτου προτού ξεκινήσει, στην κόρητου: τον Shah Warharan Yazata να θυμάται, σε αυτόν κάθε μέρα ή τουλάχιστον την εβδομάδα μία φορά να προσεύχεται, για την ευεργεσία, που από του Θεού τους αρχαγγέλους έλαβαν, να ευχαριστεί, νουθεσία άφησε.
Καιρός ήρθε και τα πράγματα άλλαξαν. Του Mishkin η κόρη πλούσια σάν έγινε, καθώς στον κόσμο συνήθως συμβαίνει, πολλές φίλες απέκτησε. Μιά μέρα, με φίλεςτης μαζί σε μιά λίμνη πήγε, και του βασιλιά η κόρη, με τους υπηρέτες της, μπάνιο για να κάνει εκεί βρέθηκε.
Εδώ να εξηγήσουμε χρειάζεται, στο αρχαίο Ιράν οι Ζωροαστριανοί στων ποταμών ή των λιμνών το νερό μέσα μπάνιο δέν έκαναν, διότι ιερός νόμος τα νερά να μή μολύνουν όριζε. Μπάνιο για να κάνουν, έναν κλειστό κρυφό χώρο με πέτρες έστρωναν και εκεί οι υπηρέτες νερό έφερναν και ο άνθρωπος στις πέτρες επάνω όρθιος ή καθιστός μπάνιο έκανε, ώστε ούτε η λίμνη ή το ποτάμι ούτε η γή να λερώνεται.
Βλέπετε, από τα αρχαιότατα χρόνια η θρησκείαμας την ακαθαρσία πάρα πολύ αποφεύγει και την γή με κάθε τρόπο προστατεύει. Γι’ αυτό του Ιράν η χώρα στη γή επάνω ο πιό καλός και ευτυχισμένος τόπος ήταν.
Έτσι, σε εκείνη τη λίμνη του Mishkin η κόρη με του βασιλιά την κόρη συναντήθηκαν, η πριγκήπισσα του Mishkin την κόρη συμπάθησε, στο παλάτι να την επισκεφθεί την προσκάλεσε, αργότερα και για γεύμα την προσκάλεσε, του Mishkin η κόρη ευχαρίστως δέχθηκε. Στα δύο κορίτσια ανάμεσα μιά δυνατή φιλία αναπτύχθηκε. Ωστόσο, με όλη εκείνη την πλούσια ζωή, ακόμη και με την πριγκήπισσα φιλία έχοντας, του Mishkin η κόρη προς τον Shah Warharan Yazata («άρχοντα, της νίκης αρχάγγελο») τις προσευχές και τις ευχαριστίες ξέχασε παράτησε.
Μιά μέρα, τα δύο κορίτσια σε μιάς λίμνης την όχθη για εκδρομή πήγανε, και του βασιλιά η κόρη με το καθαρό γαλάζιο νερό μπάνιο να κάνει θέλησε. Σε ένα χώρο, από πυκνή βλάστηση περικλεισμένο, με πέτρες στρωμένο, εκεί οι υπηρέτες νερό της έφερναν και μπάνιο έκανε. Του Mishkin η κόρη, της πριγκήπισσας τα ρούχα και το πολύτιμο περιδέραιο φυλάσσοντας, χώρια κάθισε.
Η πριγκήπισσα, μπάνιο αφού έκανε, τα ρούχατης πήρε και ντύθηκε, το δέ υπέροχο περιδέραιο δέν το εύρισκε. Του Mishkin την κόρη ρώτησε: «το καλόμου περιδέραιο πού είναι;» Του Mishkin η κόρη εδώ εκεί κοιτάζει, «δέν ξέρω», απαντά. – Δέν ξέρεις; αφού εσύ το φύλαγες. – Ναί, μα, δέν το βρίσκω. – Δηλαδή το έκλεψες! – Εγώ; να το κλέψω; Εκείνο που ο ίδιος ο πατέραςμου σου χάρισε; Ποτέ! – Ωραία, άν δέν το έκλεψες, ξέρεις πού είναι. – Δέν ξέρω! – Κανένας ήρθε και το πήρε; – Όχι. – Άρα εσύ το έκλεψες. – Μα γιατί να το κλέψω, αφού εμείς σου το χαρίσαμε. – Έ, πολύ σου άρεσε, με την χρυσή αλυσίδα έτσι ωραία που το έδεσα… – Μα ένα τέτοιο άν λιμπιζόμουν, και άλλα τέτοια πολλά έχουμε. Από τη φίλημου θα έκλεβα; - Φίλησου δέν είμαι! Και όλα εκείνα τα πετράδια κλεμμένα τα έχετε, και τάχα πως ο αρχάγγελος σας τα χάρισε ψέμα μας πουλήσατε! – Όχι! Προς Θεού! – Από του βασιλιά την οικογένεια παραπάνω πως είστε νομίσατε! – Όχι!
Του βασιλιά η κόρη περισσότερα να ακούσει δέν ήθελε. Το πράγμα πώς είχε στον πατέρατης, του Ιράν τον βασιλέα, εξήγησε, του Mishkin την κόρη, και όλη την οικογένεια, ώς κλέφτρα κατήγγειλε, και ο βασιλιάς του Mishkin την κόρη και τη γυναίκα μαζί στη φυλακή να κλείσουν διέταξε.
Γρήγορα σε όλη την χώρα για του Mishkin την οικογένεια κακή φήμη κυκλοφόρησε, ότι κλέφτες είναι, και τα πολύτιμα πετράδια απο τους αγγέλους όχι, αλλα απο κλεψιά τα αποκτήσανε.
Εν τω μεταξύ, ο Mishkin απο το προσκυνηματικό ταξίδι καθώς επέστρεφε, σε ενός βουνού μονοπάτι ληστές τον πιάσανε και όσα χρήματα είχε όλα του τα κλέψανε, στο σπίτιτου χωρίς ούτε δεκάρα επέστρεψε. Στο σπίτι κανείς δέν ήταν, τους γειτόνους τί συμβαίνει ρώτησε. – Η γυναίκασου και η κόρησου στη φυλακή είναι! – Γιατί; - Γιατί κλέφτρες είναι, καθώς και εσύ, με την κλεψιά πλούτισες, και απο τους αγγέλους οτι τα βρήκες μας έλεγες!
Αυτά μαθαίνοντας ο Mishkin κατευθείαν στο παλάτι πήγε, στον βασιλιά ταπεινά υποκλίθηκε. «Η γυναίκα και η κόρημου αθώες οτι είναι βέβαιος είμαι» είπε, «κι εγώ άν κλέφτης ήμουν απο τη μεγαλειότητασου θα κρυβόμουν. Αλλα μέχρι η αθωότηταμας να αποδειχθεί, σε παρακαλώ στη φυλακή εμένα κράτα και τις δύο εκείνες στο σπίτιμας να γυρίσουν επίτρεψε».
Ο βασιλέας ώς λογικό το δέχθηκε, και έτσι ο Mishkin στο πιό σκοτεινό μπουντρούμι κλεισμένος βρέθηκε.
Σάν νύχτωσε, στο μπουντρούμι μέσα ο Mishkin πικραμένος αποκοιμήθηκε. Την ώρα που η μέρα να χαράξει έπαιρνε, εκείνη η ώρα περσικά πώς ονομάζεται θυμάστε; ναί, στου Hoshbam την ώρα, ο λυπημένος Mishkin ένα χαρούμενο όνειρο είδε: με ανθρώπινη μορφή ολόλαμπρος αστραφτερός ένας Yazata (αρχάγγελος) του φανερώθηκε και του είπε: «Mishkin, στη ζωήσας τόση ευεργεσία λάβατε και εσύ και η κόρησου στον Shah Warharan Yazata να προσεύχεσθε λίγο χρόνο δέν βρίσκατε;».
Στο όνειροτου μέσα ο Mishkin για της κόρηςτου λογαριασμό απολογήθηκε: «Δοξασμένε πολυτίμητε αρχάγγελε, την κόρημου να συγχωρέσεις σε παρακαλώ, τί είναι; ανώριμο ένα κορίτσι είναι, απο την αμυαλιάτης αχάριστη φάνηκε. Για δικότης λογαριασμό συγνώμη σου ζητώ, ώ υψηλότατε Yazata».
Ο Yazata την απολογία ικανοποιητική βρήκε, με το κεφάλιτου νεύοντας συγκατάνευση έδειξε και είπε: «το παρελθόν άς αφήσουμε, Mishkin. Σε λίγο ο ήλιος θα φανεί, σάν ξυπνήσεις, στο μαξιλάρισου απο κάτω λίγα χρήματα θα βρείς· επίσης, την αλυσίδα που σε δένει λυμένη θα τη βρείς, και την πόρτα ανοιγμένη. Απο το κελλίσου να φύγεις. Με εκείνα τα χρήματα στραγάλια να αγοράσεις, και αυτήν την ιστορία σε κάποιον να διηγηθείς, και τότε ΌΛΑ τα προβλήματασου θα λυθούν».
Σάν ξημέρωσε, ο Mishkin ξύπνησε, την αλυσίδατου λυμένη βρήκε, στο μαξιλάριτου απο κάτω μερικά χρήματα, και της φυλακής η πόρτα ανοιχτή, ακριβώς όπως ο Yazata (αρχάγγελος) στο όνειρότου του υποσχέθηκε.
Τότε ο Mishkin απο τη φυλακή έφυγε. Σε ενός δρόμου την άκρη στάθηκε, στραγάλια να του αγοράσει κάποιος να βρεθεί περιμένοντας. Έφιππος ένας νέος άντρας περνούσε, ο Mishkin να σταματήσει του ένευσε και, του Shah Warharan Yazata την θαυμαστή ιστορία για να διηγηθεί, απο την αγορά στραγάλια να του αγοράσει ζήτησε.
Ο νεαρός καβαλλάρης αλαζονικά του απάντησε: «ρέ μπάρμπα, δέν με παρατάς; σε λίγες μέρες παντρεύομαι, το γαμπριάτικο κοστούμιμου να πάρω πηγαίνω, βιάζομαι, για τα στραγάλιασου και για τις ιστορίεςσου ώρα δέν έχω!». Έφυγε, και λίγο ύστερα το άλογοτου σε έναν λάσπη γεμάτο λάκκο πατώντας με ορμή καταγής έπεσε και ο νεαρός καβαλλάρης το πόδιτου έσπασε.
Αργότερα, με λυπημένο πρόσωπο ένας γέρος περνούσε. Ο Mishkin τον φώναξε, απο την αγορά στραγάλια να του φέρει ζήτησε. Ο γέρος απάντησε: «τον γιόμου στο κρεββάτι άρρωστο έχω, ξεψυχάει, στα τελευταίατου είναι, φέρετρο να του παραγγείλω πηγαίνω. Αλλα αφού ανάγκη έχεις και για του Warharan Yazata το χατίρι, που ζητάς τα στραγάλια θα σου τα φέρω».
Ο Mishkin για του γέροντα τη δύσκολη θέση πολύ λυπήθηκε. Ο γέρος στην αγορά πήγε, στραγάλια αγόρασε, και επίσης, αφού χρήματα περίσσευαν, και μερικά γλυκά και κακουλέ αγόρασε, στον Mishkin τα έφερε. Ο Mishkin του είπε: «αυτά τα στραγάλια καθώς θα ξεφλουδίζεις και θα καθαρίζεις, εγώ την ιστορία θα λέω, εσύ θα ακούς, και κατά διαστήματα «ναί, σωστά, πράγματι» θα λές». Ο γέρος συμφώνησε, κάθισε και την ιστορία άκουσε. Ο Mishkin την ιστορία αφού διηγήθηκε, για τον γέρο και για όλον τον κόσμο κάθε καλό ευχήθηκε, τα καθαρισμένα στραγάλια, καθώς και τα γλυκά και το κακουλέ τα οποία στη διήγηση παρόντα ήταν, στον γέρο τα χάρισε.
Ο γέρος στο σπίτιτου όταν έφτασε, κατάπληκτος τον γιότου ξανά γερό βρήκε, τον κίνδυνο είχε ξεπεράσει, απο το κρεββάτι γερός σηκώθηκε, και όλοι με χαρούμενες φωνές πανηγύριζαν. Αυτό βλέποντας ο γέρος για του Shah Warharan Yazata τη δύναμη βεβαιώθηκε, και απο τότε, στραγάλια κλπ προσφέροντας στον Shah Warharan Yazata κάθε εβδομάδα, και όποτε άλλοτε ευκαιρία είχε, προσευχόταν και την θαυμαστή ιστορία διηγιόταν.
Ο Mishkin αυτό αφού έκανε, στη σκοτεινή φυλακήτου επέστρεψε.
Λίγο καιρό αργότερα, του Ιράν ο βασιλιάς με τη σύζυγοτου και την κόρητου μαζί στον όμορφο κήποτους μέσα κάθονταν, ξάπλωναν και την ησυχία απολάμβαναν, εκείνη την ώρα πελώριο ένα πουλί απο επάνωτους πέταξε, χαμήλωσε, τους πλησίασε, και στης βασίλισσας την κοιλιά επάνω τί άφησε; Με το θαυμαστό λαμπερό πετράδι της πριγκήπισσας το χαμένο περιδέραιο! Και αμέσως το πουλί ανυψώθηκε και έφυγε, το κοίταξαν και το αναγνώρισαν: το SIMURGH ονομαζόμενο πουλί ήταν. (Τα αρχαία βιβλία για εκείνο το γιγάντιο πουλί γράφουν, το οποίο πουλί τον Zal ανέθρεψε, ο οποίος Zal του Rustom Pahelvan, του Ιράν φημισμένου πολεμιστή ήρωα πατέρας ήταν).
Τότε ο βασιλέας κατάλαβε και είπε: «κόρημου, το περιδέραιο, το SIMURGH πουλί το είχε αρπάξει! Του Mishkin την οικογένεια άδικα κατακρίναμε και φυλακίσαμε. Τώρα, πώς να επανορθώσουμε;».
Βλέπετε, του αρχαίου Ιράν και της Ινδίας οι βασιλείς έτσι ήταν: κανέναν υπήκοότους να αδικήσουν δέν άντεχαν).
Του Mishkin την κόρη και τη σύζυγο στο παλάτι να έρθουν τις κάλεσαν, και ο βασιλιάς τον Mishkin απο τη φυλακή αμέσως να φέρουν πρόσταξε. Η πριγκήπισσα με ντροπής αίσθημα απο του Mishkin την κόρη συγνώμη ζήτησε, και ο βασιλιάς στον ίδιο τον Mishkin απολογήθηκε.
Ο Mishkin λυπημένος απάντησε: «μεγαλειότατε, τις απολογίεςσας πρόθυμα δεχόμαστε. Μόνο, ξέρεις; σε όλη τη χώρα η φήμη έχει βγεί, όλοι κλέφτες μας θεωρούν, και τα πολύτιμα πετράδια απο τους αγγέλους όχι, αλλα με κλεψιά οτι τα απέκτησα πιστεύουν. Στο λαόμας η απατεωνιά ασυγχώρητη είναι, το ψέμα κανένας Ιρανός να ανεχθεί δέν μπορεί. Με αυτήν την κακιά φήμη, και να την διαψεύδουμε δέν μας πιστεύουν, απο όλη τη χώρα κανένας την κόρημου να παντρευτεί πιά δέν θα δεχθεί».
Οτι ο Mishkin δίκιο είχε η βασιλική οικογένεια αναγνώρισε, και να επανορθώσει θέλησε.
Έτσι, ο βασιλιάς αποφάσισε και είπε: «την κόρησου με τον γιόμου, άν και εκείνος συμφωνεί, θα παντρέψουμε. Τότε όλος ο κόσμος, οτι ώς τίμιους σας αναγνωρίζω θα δεί, τίμιοι οτι είστε θα βεβαιωθεί». Και του βασιλέα ο γιός, του Ιράν πρίγκηπας και μελλοντικός ShahenShah (“των βασιλέων βασιλέας”) του Mishkin την κόρη να νυμφευθεί πρόθυμα δέχθηκε, το οποίο για όλους μεγάλη χαρά ήταν.
Και έτσι του άπορου ξυλοκόπου Mishkin η οικογένεια ανυψώθηκε, της βασιλικής οικογένειας μέλη έγιναν, χάρις στου Dadar Ahura Mazda* την καλοσύνη, μέσω του Shah Warharan Yazata* !
Του Θεού προς τους δυστυχισμένους και αδικημένους το έλεος τέτοιο είναι· το φτωχό κορίτσι, που ένα καλό φαγητό τόσο είχε επιθυμήσει και για τρείς μέρες ούτε για να επιβιώσει τροφή δέν είχε, μελλοντική βασίλισσα έγινε.
Τέτοια πράγματα όλα να γίνουν μπορούν, άν ο Θεός το θέλει. Ο Θεός απο τη γή σκόνη στον ουρανό να ανυψώσει μπορεί, και αστέρια στη γή να κατεβάσει δύναται.
Στου Θεού την Παντοδυναμία ταπεινά υποκλινόμαστε.
Λοιπόν, τα δύο σπίτια σάν συγγένεψαν, αναμεταξύτους συχνές επισκέψεις είχαν, οι μέν τους δε επισκέπτονταν. Έτσι μιά μέρα όλοι στου Mishkin το σπίτι συγκεντρωμένοι καθώς βρίσκονταν, κάποια στιγμή, η βασίλισσα τον Mishkin στραγάλια να ξεφλουδίζει είδε, καθώς ο Mishkin στο νούτου μέσα την θαυμαστή ιστορία διηγούταν.
Αυτό στη βασίλισσα παράξενο φάνηκε και γελώντας τον ρώτησε: «Mishkin, εκεί τί κάνεις; και για ποιόν λόγο;»
Ο Mishkin απάντησε: «ώ του Ιράν βασίλισσα, αυτά τα στραγάλια, απο όλα τα τρόφιμα το πιό ταπεινό που ακόμα και οι πιό φτωχοί την κοιλιάτους για να γεμίζουν τα έχουν (στο Θεό όλη η δόξα), αυτά τα όσπρια σε όλουςμας μεγάλη ευεργεσία έφεραν, απο του Dadar Ahura Mazda την καλοσύνη, μέσω του Shah Warharan Yazata». Και συνέχισε όλη την ιστορία διηγούμενος.
Η βασίλισσα απάντησε, «ώ Mishkin, στα λόγιασου έστω και μιά σταλιά αλήθεια άν υπάρχει, άκουσεμε: εδώ και επτά χρόνια τους αδερφούςμου έχω χάσει, ταξίδι ξεκίνησαν και απο το Ιράν έξω έφυγαν. Απο τότε, εδώ και εφτά χρόνια νέατους δέν έχω, και γι’ αυτούς ανησυχώ. Άραγε ζούν; καλά είναι; Απο τη χώραμας έξω ασφάλεια δέν υπάρχει, κίνδυνοι πολλοί. Τα αγαπημέναμου αδέρφια άν επιστρέψουν, την ιστορία που μου λές σε όλον τον κόσμο θα τη διαδώσω, σου το υπόσχομαι».
Έτσι, με τον Mishkin μαζί η ίδια η βασίλισσα αυτήν την ιστορία διηγήθηκε, καθώς στραγάλια καθαρίζοντας και γλυκά στον Shah Warharan Yazata προσέφεραν, έπειτα, της βασίλισσας τα χαμένα αδέρφια γερά να επιστρέψουν, στο Θεό προσευχήθηκαν.
Και ιδού! Με του Θεού τη χάρη, τρείς μέρες αργότερα, της βασίλισσας τα αδέρφια στο Ιράν επέστρεψαν και την βασίλισσα με μεγάλη αδερφική αγάπη συνάντησαν.
Η βασίλισσα τα αδέρφιατης ξαναβλέποντας πόσο χάρηκε! Στον Dadar Ahura Mazda και στον Shah Warharan Yazata η πίστητης απέραντη έγινε. Καθώς είχε υποσχεθεί, αυτήν την ιστορία σε όλο το Ιράν γνωστή την έκανε, απο εκεί και σε άλλες χώρες κόσμος την έμαθε.
Αυτή η ιστορία πολύτιμο δώρο είναι. Όποιος σε δύσκολη θέση βρίσκεται, με ευλάβεια αυτήν την ιστορία άς διηγείται, για τον Shah Warharan Yazata.
Η διήγηση με αυτήν την προσευχή κλείνει:
Μεγαλοδύναμε Shah Warharan (Verethragna) Yazata!
Απο το Ιράν οι πρόγονοίμας, με του πυρός τους αρχιερείς* μαζί, την άγια θρησκείαμας για να διαφυλάξουν φεύγοντας με ένα πλοίο καθώς ταξίδευαν, η θάλασσα μεγάλη τρικυμία έκανε και το πλοίο θα βούλιαζε. Τότε οι πρόγονοίμας σε εσένα προσευχήθηκαν, και μόνο χάρις στη δικήσου θεϊκή βοήθεια γλύτωσαν και την ιερή φωτιά να διαφυλάξουν κατόρθωσαν, η οποία φωτιά ώς σήμερα στης Ινδίας την Udwada πόλη στο Atash Warharan ονομαζόμενο του πυρός ιερό διατηρείται.
Απο το Ιράν όταν φεύγαμε μας έσωσες, στης Ινδίας την φιλόξενη χώρα ασφάλεια να βρούμε μας βοήθησες, όπου η άγϊα θρησκείαμας για χίλια και πολύ περισσότερα χρόνια ζωντανή διατηρείται.
Έτσι, σου προσευχόμαστε: καθώς της βασίλισσας η ευχή πραγματοποιήθηκε, καθώς του Mishkin, της γυναίκαςτου και της κόρηςτου οι ευχές πραγματοποιήθηκαν, καθώς θαυματουργά του γέροντα ο γιός απο του θανάτου το κρεββάτι στη ζωή υγιής επέστρεψε, καθώς τους προγόνουςμας απο την θαλασσοταραχή και τη θρησκείαμας απο τη λήθη έσωσες, έτσι όλες οι δυσκολίεςμας να υπερνικηθούν κάνε. Amin, Amin, Amin.
(Εδώ, το όνομασου αναφέροντας και θυμίαμα προσφέροντας, για όλον τον κόσμο το καλό εύχεσαι: «εγώ, ο/η ……. αυτό το θυμίαμα προσφέρω, για όλον τον κόσμο ό,τι καλό εύχομαι»).
Ο παντοδύναμος Θεός, όσα αντιμετωπίζουμε όλα τα προβλήματα να λύσει. Amin, Amin, Amin.
http://tenets.zoroastrianism.com/GreatTaleofBehramYazad.pdf
Επεξηγήσεις:
*1 (στα αρχαία περσικά Verethragna «των εχθρών καταστροφέας» ονομαζόμενος· στα σημερινά περσικά «Behram»). Υazata από ΠρωτοΙνδοΕυρωπαϊκή ρίζα *jac, η οποία "καλό κάνω" σήμαινε, από όπου στα ελληνικά κ στα σανσκριτικά πολλές λέξεις: άγιος, άζομαι, αγνός / jacña κ.α.
*2 Οι Zarathushtri τις ευλογίεςτους με τριπλή την επίκληση Amin να κλείνουν συνηθίζουν.
*3 Mushkil Aasaan (στα περσικά: Mushkil Gusha) «που όλες τις δυσκολίες εξομαλύνει, όλα τα προβλήματα λύνει» σημαίνει.
*4 στης Avesta την γλώσσα «'Asha Vahishta'», στα αρχαία Περσικά «'Arta Vahishta'».
*5 αυτή η πεποίθηση όχι μόνο Περσική, αλλα και στους περισσότερους αρχαίους λαούς υπήρχε: φωτιά να σβήσεις δέν πρέπει, εκτός άν καταστροφική φωτιά είναι, και πάλι, παρά με επιθετικό τρόπο, καλύτερα τα καύσιμα υλικά αφαιρώντας να τη σβήσεις.
*6 στης Avesta την γλώσσα «'Asha Vahishta'», στα αρχαία Περσικά «'Arta Vahishta'».
*7 Shah βασιλιάς σημαίνει, της νίκης του αρχάγγελου ένας τιμητικός τίτλος.
*8 “gah” ή “geh” της ημέρας ένα ορισμένο διάστημα σημαίνει. “geh” προσευχή, εκείνης της ώρας η κατάλληλη προσευχή, εν προκειμένω της αυγής η προσευχή.
*9 Behram, του Warharan (νίκη) νεότερη μορφή είναι. Δηλαδή “Atash Behram” =του πυρός ο νικητήριος τόπος.
*10 Βρώμικα ή χλωρά καύσιμα στη φωτιά να δώσεις αμαρτία το θεωρούν.
*11 Ahura Mazda στην αρχαία περσική θρησκεία του Θεού το πιό συνηθισμένο όνομα είναι.
*12 Δότη Σοφού Δημιουργού, του μοναδικού Θεού το περσικό όνομα.
*13 Επι λέξει «Βασιλέα Νικητήριου Αρχάγγελου» σημαίνει.
*14 (Dasturjees ονομαζόμενους)[/align][/B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | το καλό, απο ΌΠΟΥ κι άν προέρχεται, είναι καλό· το κακό, απο ΌΠΟΥ κι άν προέρχεται, είναι κακό. | | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
