| |
Άφατα τα όνειρα που έκανα για μας∙
πολλά τα όνειρα μα χάθηκαν με μιας...
αγναντεύοντας απ' την πρύμνη, δίχως ελπίδα
έψαξα προσεχτικά, μα απόνερα δεν είδα.
Ποια η ρώτα που χαράζει, πλέον δε με νοιάζει∙
αγνοώ που το καράβι μες στα κύματα βουλιάζει...
γυρίζω το βλέμμα μου, στην πλώρη να κοιτάξω
μα γυρνώ ξανά στο παρελθόν που αγωνιώ ν' αλλάξω.
Στο αγκυροβόλι, το καράβι η «Ζωή» περιμένει να σαλπάρει∙
για ποια λιμάνια άγνωστα, άραγε να μπαρκάρει...
δυσανασχετώ για λίγο, μα τέλος με ελπίδα ανεβαίνω
καινούριους τόπους ν' αντικρίσω, με λαχτάρα περιμένω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
