| |
Προσπαθώ να πάρω ανάσα...
η καρδιά μου χτυπάει γοργά...
δυνατά..
θα σπάσει..
ο ιδρώτας κυλά αργά ...
ζεστός...
καφτός...
έχει απλωθεί σ' ολόκληρο το κορμί...
και στην ψυχή...
τι έγινε;
Ανοίγω τα μάτια...
σκοτάδι...
που είμαι;...
σιγά σιγά οι θύμησες επιστρέφουν...
σα φαντάσματα...
στοιχειά που μου πίνουν το αίμα...
καρφώνουν για άλλη μια φορά τα μαχαίρια στην καρδιά...
τι έγινε;...
Σηκώνομαι...
ο ιδρώτας στο μέτωπο μου κυλάει αργά στα μάτια...
και μπλέκεται με την αλμύρα των δακρύων...
τα μάτια μου τσούζουν...
πονάνε...
μα όχι όσο η καρδιά μου...
τι έγινε;...
από το ψυγείο βγάζω μια κανάτα παγωμένο νερό...
το νερό δροσίζει τα καμμένα χείλη μου...
αυτά που νιώσανε την λαχτάρα σου...
αυτά που την φωτιά από τα δικά σου σαρκώδη χείλη, δεχθήκανε...
μια φωτιά που ακόμη μέσα μου τρέφει...
και μου καίει τα σωθικά...
τι έγινε;...
Κοιτάζω το ψηφιακό ρολόγι...
η ώρα είναι 2:45...
σκοτάδι...
μέσα μου...
τι έγινε;...
ανοίγω το παράθυρο...
το απαλό αγέρι μου δροσίζει το πρόσωπο...
περνάει ίσα μέσα μου και σκορπίζει της στάχτες...
τι έγινε;
Παίρνω τον δρόμο ξανά για το κρεβάτι...
στον νου, μου έρχεται η τελευταία σου ματιά...
όλο αγάπη...
μόνο αγάπη...
Η ΑΓΑΠΗ... σε μια ματιά κλεισμένη...
τι έγινε;
ξαπλώνω και κλείνω τα μάτια...
τα μάτια της καρδιάς μου μένουν ανοιχτά...
βλέπουν ξανά το τελευταίο σου μήνυμα...
και ξανά...
και ξανά...
και ξανά...
τι έγινε;
σταγόνες ιδρώτα τρέχουν στο μέτωπο μου...
η φωτιά μέσα μου ξαναφουντώνει...
καίει ότι έχει απομείνει...
τι έγινε;...
το χαμογελό σου επιστρέφει και μου χαρίζει μια στιγμή γαλήνης...
μια στιγμή ευτυχίας...
αυτής που προχθές τόσο έντονα νιώσαμε...
τι έγινε;...
το χαμόγελο σου...
αυτό που τόσο πολύ αγαπάω...
αυτό που τόσο πολύ νοσταλγώ...
τι έγινε;...
Οι λέξεις χορεύουν στον νου μου...
κυκλικό χορό...
πιάνονται από το χέρι...
ποδοπατούν τα όνειρα μου...
και μες στην έξαψη του χορού...
πάνε ίσα στην καρδιά μου...
και έτσι απλά..
χωρίς τελετουργικά...
με τα γυμνά τους χέρια...
την ξεριζώνουν και την θυσιάζουνε...
στον βωμό της αγνής μας αγάπης...
στον βωμό της μισής μας ζωής...
τι έγινε;...
Ξάνα σ' ένα ανήσυχο όνειρο
σ' αφήνω μονάχη να βρεις
πιο είν' το δικό σου το όνειρο
μα να 'ρθεις μετά να μου πεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
