Έλα
μέσα στα σκοτάδια
να διακρίνω από μακριά
το φως σου
ν' ανοίγει ο ουρανός
με κάθε σου ανάσα
αστραπές να λάμπουν παντού
και η βροχή να χύνεται
στο έδαφος
σαν καρφιά .
Έλα
θέλω μια αγκαλιά
προτού να κοιμηθώ
ξανά
και πέσω σ αυτόν
τον λήθαργο της εποχής
να 'χω κάτι αληθινό
για τον ψεύτικο δρόμο
μια τελευταία αγκαλιά
να σβήσω στα δικά σου
χέρια,
Έλα
κι οι ανεμώνες δεν μιλούν
πια για μακρινές θάλασσες
στέκουν ακίνητες
κι άνυδρες
σαν πεθαμένες
παρατημένες στο δικό τους
αιώνιο σάβανο
και οι πληγές ακόμα
αιμορραγούν.
Έλα
πριν κάνω την τελευταία
απέλπιδα κίνηση
το επόμενο βήμα
να σε δω
να 'χω για στίγμα
μια ματιά σου
για να δαμάζω
το θηρίο μέσα μου.
