| |
ΕΡΙΝΥΕΣ
τα κρίματα , τα λάθη μου,
στήνουν χορό τις νύχτες,
κι όταν κοιμάμαι έρχονται,
τότε οι ερινύες,
και μου κουνούν το δάκτυλο,
στα μούτρα θυμωμένες,
και λένε για τις μέρες μου,
που πήγανε χαμένες,
κι όλο κοιτούν χαιρέκακα,
κι ανοίγουν το βιβλίο,
που γράφονται τα κρίματα,
για όλον μας τον βίο,
τότε γελούν σαρκαστικά,
και με κοροιδεύουν,
θα τα πληρώσεις ακριβά,
μου λένε και χορεύουν,
ένα χορό περίεργο,
που ανθρώποι δεν τον ξέρουν,
μόνο του δάσους ξωτικά,
μπορούν να καταφέρουν,
τέτοιο χορό μου στήνουνε,
που μοιάζει με μαγεία,
και μέσα στ΄όνειρο θαρρώ,
πως ξέρω την αιτία.
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
