Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130945 Τραγούδια, 269498 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 στην κοιλια του απειρου συμπαντος
 
1,3, 2,3.. (αυτο ειναι για μενα)

το μελλον ειναι εδω
να περιγραφεται μονο
ο,τι εχει περασει..

μια στιγμη το παρον
θροφη τρεχουσα
γιοματο το στηθος της
αδιακοπη..

με ματια κλειστα
νιογεννητα αγκαλιασμενα
ζητουν τη μανα..

-σαν οι αισθησεις μας παλι-

απ την κοιλια
του απειρου συμπαντος σαν βγουν
αλλου να παν δεν εχουν
να ζεσταθουν..
παραδομενα στο αγγιγμα
που τι θα πει μαννα (;)
νιωθει..




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

καποιοι γεννιουνται για να μην πεθανουν ποτε. κι παρεα μεγαλωνει. δεν ξερω που,αλλα σιγουρα μεσα μας
 
errikos_rwot
27-04-2016 @ 14:14
Υπέροχο!
::smile.::
Κων/νος Ντζ
27-04-2016 @ 18:03
::rock.:: ::rock.:: ::rock.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο