| |
| | ~* Μια μοναχή στιγμούλα *~ |  | | | Βάρα πετάλι, "αναβάτη του καιρού" το χελιδόνι, θέλει ήδη τη φωλιά του κι εσύ με τα σκονάκια, του φθηνού, να ξεριζώνεις, "τον πλουν" απ' τη καρδιά του | | |
[align=left][B][I]
*~* Μια μοναχή στιγμούλα *~*
Στοχασμοί κινούν τις αντιδράσεις
κι εκτιμούν της αγάπης, τις στιγμές,
θύμησες υποστυλώνουν τις εμφάσεις
κι επαναφέρουν αναμνήσεις,
ζωντανές.
Το πλάτωμα ανοίγει, της καρδιάς
της μάθησης ανάσες, η φωτιά σας,
είναι οξυγόνο στο Νου, μιας τροχιάς
να περιστρέφετε η Γη,
στην αγκαλιά σας !
Ποιος δίδαξε στα χελιδόνια αρχιτεκτονική ;
Και μεταφέρουν με στοργή τα υλικά τους,
σχίζοντας τον αγέρα στη βροχή
και κελαηδούν ερωτικά,
μες τη φωλιά τους !
Στάσου,
τι έκανες εσύ στον παραλογισμό,
ζήτα μια όαση στην έρημο να φτιάξεις
οι σκέψεις να φέρνουν την Αυγή,
κι ας τρέχεις μεσημέρι, να την κάνεις.
Πρόσεξε όμως,
ώσπου να δεις το δειλινό, να μη χαθεί
κι η νύχτα να απλώνει, τα φτερά της.
Στάσου
και σκέψου μια στιγμή,
μια μοναχή στιγμούλα,
νιώθω πως είναι αρκετή,
να φέρει βόλτα ο ουρανός
και να σου δείξει,
της ζωής μας τη ρεμούλα !
Στάσου,
αν πέφτεις στους ανέμους χαμηλά
και εκφυλίζεσαι, κρατώντας το νυστέρι,
είναι χαμένο, το παιγνίδι της Αυγής,
κι είναι καμένο, της ψυχής μας
το αστέρι.
Βάρα πετάλι, "αναβάτη του καιρού"
το χελιδόνι, θέλει ήδη τη φωλιά του
κι εσύ με τα σκονάκια, του φθηνού,
μην ξεριζώνεις, "τον πλουν" απ' τη καρδιά του.
Στάσου,
σου λέω ακόμα μια φορά και σκέψου,
πως θα 'ρθει κι η δική σου η σειρά
και στον ορίζοντα, το σύννεφο θα ζέψουν
να καθορίζουν, τη δική σου συμφορά.
Στάσου
και σκέψου, ακόμα μια φορά !
* * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | nstoforo@otenet.gr | | | |
|
Κων/νος Ντζ
29-04-2016 @ 10:47 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | annadrak
29-04-2016 @ 11:34 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ
29-04-2016 @ 14:15 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
