Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το όνειρο... πέθανε
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130447 Τραγούδια, 269377 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το όνειρο... πέθανε
 Όνειρα!!! Δεν πρέπει να ζησεις μ' αυτά γιατί σε πληγώνουν! ʼλλωστε τα όνειρα είναι για τους ερασιτέχνες...
 
Μέσα στα όνειρά μου χάθηκα.
Την πόρτα έκλεισα, πικράθηκα.
Στα μάτια κοίταξα, τα όνειρά μου,
αυτά που ζήσαν στην καρδιά μου.
Τα μάτια παραμένουν βουρκωμένα.
Κοιτώ ξανά τα όνειρα που φτιάχτηκαν
για εμένα.
Το μεγαλύτερο όνειρό μου γέλασε!
Μου είπε ένα γεια! Και πέρασε!
Κι εγώ στην πόρτα της καρδιάς μου το
κοιτούσα να φεύγει, μέχρι που χάθηκε.
Πριν φύγει το ρώτησα: Γιατί; Γιατί μ'
αφήνεις μόνο στη ζωή;
Δεν πήρα απάντηση!
Κι εγώ, στην πόρτα εκεί, το κοιτούσα
ασταμάτητα.
Έφυγε σαν καπνός και τότε κατάλαβα.
Το μόνο που έκανα, ήταν να το αγγίξω
λίγο.
Πάει τώρα έφυγε.
Το πρόσωπό μου έκλαψε κι η πόρτα
έκλεισε...
Έλπιζα πως θα γυρίσει κάποτε.
Τίποτα.
Πήγα να το βρω!
Ακολούθησα το μονοπάτι όμως...
Μία ταμπέλα σταμάτησε το δρόμο μου
που έλεγε:
"Κλειστός λόγο αγάπης"
Γύρισα πίσω και το βρήκα στα σκαλιά.
Μόνο του θα γύρισε φαίνεται.
Ένα χαμόγελο φάνηκε στα χείλη μου
όταν ξαφνικά το είδα...
Το γερασμένο μου όνειρο, είχε πια
πεθάνει...
Έπεσα στα γόνατα και το αγκάλιασα.
Τότε του είπα κι ας μη με άκουγε:
"Με πίκρανες πολύ, με σε αγάπησα...
Έχε γεια. Θα περιμένω να γυρίσεις..."


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Ο Ναΐτης των κήπων
      Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

1/11/2006
 
georgia
30-05-2006
σαν ερασιτέχνης με όνειρα μου άρεσε πάρα πολύ...αν και έχει αρκετό πόνο
AGGE
30-05-2006
Έχει πολύ πόνο... Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να βλέπεις τα όνειρά σου να σβήνουν στο φως μίας καινούριας μέρας....
Περιπάνος Δημήτρης
30-05-2006
Μεσα απο το πανεμορφο και εκφραστικο ποιημα σου,εκφραζεις πολυ πονο!!δεν πρεπει να απογοητευεσαι!στο μονο που δεν συμφωνω ειναι το αναφερεις οτι δεν πρεπει να ζουμε με ονειρα μα να ξερεις πως στη ζωη μας ειναι απαραιτητα!!
Περιπάνος Δημήτρης
30-05-2006
εκανα λαθος sorry
Περιπάνος Δημήτρης
30-05-2006
εννοουσα.....στο μονο που δεν συμφωνω ειναι οτι αναφερεις πως δεν πρεπει να ζουμε με ονειρα....
MARGARITA
30-05-2006
Τα όνειρα που σβήνουν πληγές αφήνουν....καλημέρα
anthrakoryxos
30-05-2006
Ερασιτέχνης: εραστής της τέχνης.
Άθη Λ.
31-05-2006
το θέμα είναι να μην ζεις μόνο με όνειρα.... αλλά να ζεις κάνοντας όνειρα... δυστυχώς κάποια παραμένουν μέχρι και σήμερα απραγματοποίητα.... όμορφο!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο