Γραφω τ ονομα σου.
Οπου παω και οπου σταθω.
Απλα για να ξερεις.
Γραφω τ ονομα σου.
Στην μοναξια της ψυχης μου
στην αδεια σελιδα της καρδιας μου.
Στην οθονη του υπολογιστη
με την ελπιδα πως εισαι εκει πισω.
Γραφω τ ονομα σου.
Στις πινακιδες των δρομων
στην πορτα του σπιτιου μου.
Με κοκκινα γραμματα
στον καθρεφτη μου
να σε λεω καλημερα το πρωι
και καληνυχτα το βραδυ.
Γραφω τ ονομα σου.
Στα παραθυρα που βλεπουν στην δυση
στα αστερια του ουρανου,
σε καθε σκεψη μου,καθε κινηση μου.
Με τ ονομα σου αρχιζω
και τελειωνω καθε μου προσευχη.
Γραφω τ ονομα σου.
Στον καυμο μου,στο αδειο κρεβατι,
στο τραπεζι που απουσιαζεις.
Το γραφω με ενα βοτσαλο
σε ενα βραχο που τον χτυπα το κυμα.
Σε ενα ξεθωριασμενο ονειρο.
Γραφω τ ονομα σου
σε ενα τραγουδι να το λες
και να κλαις,οταν θα διαβασεις
το ονομα σου στον σταυρο του ταφου μου.
Απλα στο λεω για να ξερεις...
Απλα.
Πόσο θέλεις να αρνηθείς αυτό που είσαι
πόσο χρόνο θα σου πάρει
μην το αρνείσαι
μην χαρίζεις ότι δίνεις
μη μαυρίζεις τα φτερά σου
μάθε τώρα να χαρείς τα όνειρά σου
βγες από αυτό που έχεις ανάγκη
τώρα το δωμάτιο δε σε χωράει
Θέλεις αέρα, θέλεις φως
να σου ανήκει ο ουρανός
καπνός!
μπρος στα μάτια σου περνάει μα δε βλέπεις
Φως της μέρας Προηγούμενη σελίδα
Για τον ήλιο που κάποτε θα σταματήσει να λάμπει
Μοιάζεις να ονειρεύεσαι
Εξαφανίζεσαι, που είσαι;
Έμαθες να κρύβεσαι
όχι να προσποιείσαι
γυρνάς και πάλι φως
Άραγε σε έπλασε θεός;
Λες ήρθες για να μείνεις
μα πρωτού ανθήσεις, σβήνεις
είσαι η ζωή, μα μη το αρνείσαι
στο χαμό του μυαλού μου
πρώτη εικόνα είσαι
