| |
| | Κλεόμαχος Απολλοδώρου |  | | |
Κλεόμαχος Απολλοδώρου, ναυμάχος Αθηναίος
καλός και αγαθός, ευγενής νέος
- θάμαζες την ομορφιά του αν τον κοιτούσες -
αιώνες τώρα στο βυθό, στις Αργινούσες
μία στον θάνατο κρυφή του απέμεινε ελπίδα
να τον κηδέψει με τιμές η ευκλεής πατρίδα
Τον ύπνο του ποιος άραγε ταράσσει;
Σηκώνεται, ξυπνά τους σύντροφους με βιάση
Ακούει θόρυβο ψηλά, άνθρωποι και βάρκες.
Αλλίμονο! Ξεχνά πως τα οστά τους και τις σάρκες
τα έχει η θάλασσα από αιώνες πια εξαφανίσει.
"Ήρθε η Αθήνα", λένε, "για να μας τιμήσει"
Κι όμως σαν τη βροχή που πέφτει από τα νέφη
πλήθος κορμιά ασιάτες, νέοι, γυναίκες, βρέφη
"Στέλνει παιδιά", απορούν, " η Ανατολή να μας νικήσει;"
Ο Κλεόμαχος, στους πεθαμένους δε χωράνε μίση
ένα παιδάκι παίρνει σκυθρωπός από το χέρι
Καμμιά ταφή δε θα 'χουν ούτε αυτοί, καλά το ξέρει...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Έρωτας είναι να είσαι ευτυχισμένος με κάποιον, αγάπη να είσαι δυστυχισμένος χωρίς αυτόν | | | |
|
ακριτας
15-05-2016 @ 20:17 | Εξαιρετικό!!! ::yes.:: ::theos.:: | | heardline
15-05-2016 @ 21:03 | Μπράβο Δημήτρη, έγραψες!!!!!!!!!!
Τι κάνεις;; χάθηκες....
::up.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
