| |
Κι άν ξημερώνει κυριακή
Κι άν ξημερώνει κυριακή είναι η καρδιά μου άδεια
μ' έριξες μέσα βρέ ζωή γιατ' ήμουνα φτωχό παιδί
στης ξενιτιάς τα χάδια
Άφησα φίλους και γονείς για πλούτη μεγαλεία
μα όσο και να προσπαθείς γρανάζι είσαι μηχανής
χωρίς καμιά αξία
Και εσύ πλανεύτρα ξενιτιά
πάντα τα ίδια τάζεις
το ίδιο έργο όπως παλιά
ψυχές εξουσιάζεις
Έδωσα νιάτα λεβεντιά τα χρόνια έχουν περάσει
μέσ' το μυαλό μου τα παλιά κι αυτή η δόλια μου καρδιά
δε λέει να ξεχάσει
Όταν σκεφτώ το σπίτι μου η θλίψη με σκεπάζει
την μάνα και τον κύρη μου που λιώνουν για χατίρι μου
αίμα η καρδιά μου στάζει
στιχοι ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ioannis61@hotmail.gr
κατοχυρωμενοι στιχοι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
