| |
Υπομονή κι επιμονή, για ένα μόνο σου φιλί
τις έκανα για σένανε, μα ήσουν τελικά απειλή
Υπομονή κι επιμονή, να ζήσω έστω μια στιγμή
δεν έπρεπε απ’ την αρχή, να σ’ είχα τόσο ερωτευτεί
Είχα όρκο μυστικό, να μη δείξω πως πληγώθηκα αρκετά
Είχα νιώσει πως πετώ, μα εσύ βάλθηκες να κόψεις τα φτερά
Είναι πλέον ορατό, πως την πάτησα γι’ ακόμα μια φορά
Το δικό μου σ’ αγαπώ, δε θ’ αφήσω ν’ ακουστεί ποτέ ξανά
Δεν άξιζες κι ας τά ’ζησες, μαζί μου όσα ονειρεύτηκα
το λόγο που με πρόδωσες, ποτέ μου δεν τον δέχτηκα
Δεν άξιζες κι ας τά ’ζησες, αυτά που εγώ σου έμαθα
μονάχα σ’ ένα βιάστηκες, πως πίστεψα στα ψέμματα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
