Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Οι δύο μου εαυτοί
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269421 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οι δύο μου εαυτοί
 Η εσωτερική διαμάχη πριν το "μεγάλο" βήμα....
 
Καθώς χαράζει η ροδαυγή,
την στράτα παίρνω π ' οδηγεί
και φέρνει στ'ακρογιάλι.

Η σκέψη μου που ακροβατεί,
μέσα στα πρέπει και στα μή
ζαλίζει το κεφάλι.

Ο ένας μου ο εαυτός,
που είναι τάχα" ο λογικός ",
-Πρόσεχε..λέει.. την χάνεις.

Κι ο άλλος μου λέει, " ο τρελός ",
καθώς τον πνίγει ο εγωισμός:
- Σιγά να μην πεθάνεις...

- Δικό της νά ' ναι το φιλί,
αφού την αγαπάς πολύ..
Ο πρώτος μου φωνάζει.

- Μιά νέα μέρα ξεκινά.
Βρές το σε άλλη αγκαλιά..
Ο δεύτερος προστάζει.

- Αν θα την χάσεις, θα χαθείς.
Σ ' άγνωστα μέρη θα βρεθείς
και θα γνωρίσεις πόνο..

- Μα τί ' ναι τώρα αυτά που λές;
Σιγά μην κάθεσαι να κλαίς.
Θα βρείς εσύ τον δρόμο..

- Αφού γι αυτήν καρδιοχτυπάς,
γι αυτήν τα βράδια ξενυχτάς,
τώρα τι πας να κάνεις;

- Βρε..άλλες είκοσι θα βρείς..
Μόνο μ'αυτήν θα πορευτείς;
Θέλεις να με τρελάνεις;

Κι ενώ οι δυό μου εαυτοί,
λογομαχούν μ'επιμονή,
στα ξαφνικά αδερφώνουν.

Δυό λόγια λένε στα κρυφά,
θυμούνται χάδια και φιλιά
και παύουν να μαλώνουν.

Γίνονται ένας και οι δυό.
- Φύγε μου λένε από δώ.
Τρέξε να την προφτάσεις.

Προτού να είναι πιά αργά,
αλλού χαρίσει την καρδιά
και το μυαλό σου χάσεις.

Τράβα όσο γρήγορα μπορείς
τον έρωτά της να χαρείς.
Στα χάδια της αφήσου..

Τα δυό της χέρια φίλησε
και την ζωή της ζήτησε
να μοιραστεί μαζί σου.

Και σαν εκείνη το δεχτεί,
στην εκκλησιά ένα κερί
πήγαινε να ανάψεις.

Και παρακάλα την " Κυρά ",
μες την δική της αγκαλιά,
να ζήσεις...να γεράσεις....





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

gouvi
 
Μαυρομουστάκης
25-06-2016 @ 00:36
Καλημέρα Νίκο!
Πολύ έξυπνο και όμορφο!!!
Η ευαίσθητη λογική τελικά επικράτησε! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Κων/νος Ντζ
25-06-2016 @ 00:41
Μπράβο Νίκο, μπράβο!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
kastvr
25-06-2016 @ 07:59
::theos.::
rania.foka@yahoo.co.uk
25-06-2016 @ 08:47
φοβερό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ιστιοπλόος
25-06-2016 @ 08:53
::up.:: ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
25-06-2016 @ 09:06
Προσκυνώ !!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Την Καλημέρα μου!
Άηχος
25-06-2016 @ 10:24
Καταπληκτικό από κάθε άποψη.
Χωρίς υπερβολή, με την προσεγμένη σου γραφή
έδωσες μαι εξαίσια εικόνα του διχασμού της προσωπικότητας μας,
που συντελείται μέσα μας, όταν ο έρωτας κτυπά ανηλεώς..

Θερμά συγχαρητήρια !!
Oλύμπιος-Θεός
25-06-2016 @ 15:57
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ
25-06-2016 @ 18:28
::1255.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
25-06-2016 @ 23:35
Ιδιαιτερο και πανεμορφο, καλο ξημερωμα. ::love.:: ::love.:: ::love.::
... άρα υπάρχω
23-09-2016 @ 20:37
Τραγικά... Αληθινό!
Όμορφο και περίτεχνα δοσμένο το ποίημά σου Νικόλα!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο