| |
Ηταν ενα βραδυ του καιρου ταδε, με πρωταγωνιστες τους χαρουμενους δεiνα, πανω στο μεταιχμιο ανοιξης, καλοκαιριου.
Ο χωρος ειχε χαμηλο φωτισμο, ξεχειλος απο πολυχρωμα φωτορυθμικα. Μυριζε ιδρωτα, αλκοολ και φτηνα αρωματα.
Οι θαμωνες ησαν ολοι ευτυχισμενοι!
Φορουσαν αυτο το χαμογελο αποφασης και διασκεδασης αλλαζοντας παρτενερ.
Ηταν ενας χωρος γνωριμιων...
Ο ενας γνωριζε την ευτυχια του αλλου, τα σπασμωδικα του βηματα και τα αγγιγματα του.
Οσο κρατουσε ο χορος εκθειαζαν τις ζωες τους!
Ποσο τυχεροι να κανουν αυτο που επιθυμουν...
Ποσο ξεχωριστοι να δοκιμαζουν νεα πραγματα....και ποσο μπροστα να τα εχουν βρει με τον εαυτο τους πισω απο ιδιορυθμες οπτικες και ιδιοτυπες στασεις ζωης!
Ηταν ενα ξενο σωμα εκει...
Ακαμπτο και κλεισμενο στα τειχη του. Ενα προσωπο παραμορφωμενο απο την αβεβαιοτητα, ενα ζωο χαμενο απο την αγγελη.
Κοιταξε τα αλλα αγριμια με φοβο...χορευαν στην αγγελη ο καθενας για παρτη του.
Κορμια, λικνισματα ερωτικα, χορός και κουβεντα....ποτε πληκτικη!
Καποιοι χορευαν στην πιστα της ζωης τους, αλλοι κοιτουσαν σιωπηλα...
Καποιοι επαιζαν με τα ματια.
Ενας παραδιπλα ιδρωνε να κανει καποια με ξινισμενα μουτρα να του χαμογελασει...
Για πρωτη φορα εκεινο το βραδυ συσπαστηκαν τα χειλη!
Ποσο φοβο και αβεβαιώτητα σπαταλησε...ποση μοναξια κουβαλουσε παρεα!
Το βραδυ κυλησε με αναλαφρους ρυθμους, αποφασισμενο και υπερτιμημενο...
Λιγο πριν το ξημερωμα ,ολοι βγηκαν απο εκει, πιο μονοι απο ποτε και πιο αδειοι απο πριν.
Πηρε την αποφαση να παει για μια κρεπα με σοκολατα και χαμογελασε...
Αποψε, καποιος τουλαχιστον εφυγε απο εκει πραγματικα ευτυχης!
esperia iris
(Νυχτερινοι μονολογοι)
(Οποιαδηποτε ομοιοτητα με προσωπα και καταστασεις δεν ειναι καθολου συμπτωματικη...)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
