| |
Κοιμισμένος σαν να θέλει να πεθάνει,
ονειρεύεται μιαν αλλουνού ζωή,
τα δάκρυα δεν τον ξύπνησαν ακόμη,
και δε θέλει να ρθει το πρωί.
Με τον πόνο να αρθρώνεται στο στόμα,
σαν μια μια βροντερή σιωπή,
το φως του ήλιου ανακλάται προς το χώμα,
απ τα μάτια που δεν είδαν θαλπωρή.
Σαν το υπόγειο ύδωρ της θαλάσσης,
που χει μάζα οροσειρών,
τη ζωή του έσυρε το ρεύμα,
σε πεδία μάχης και πληγών.
Γλύφει ένα σκυλί το μάγουλό του,
και εκείνος ψιθυρίζει προσευχή,
στην αγκαλιά του να περνούσε η ζωή του,
που 'ναι πιο γλυκιά απο αυτή....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
