| |
Μου ζήτησες να ειδωθούμε, γιατί πρέπει, ένα πράγμα να μου πεις
ποτέ δε θέλεις να χαθούμε, και πλέον, μακριά μου δεν μπορείς
Μα μια συγνώμη δεν αρκεί, να σπάσει, ο όρκος της καρδιάς
να μη γυρίσει σε μια αγάπη, που είχε, αξία μιας βραδιάς
Να ’σαι περήφανη, χάρη σε σένα είμαι τώρα εδώ μπροστά σου
κι είναι ανίκανη, να με πονέσει όπως τότε η ματιά σου
Να ’σαι περήφανη, γιατί με έκανες το παρελθόν και μίσησα
κι είναι απίθανη, η επιστροφή μου πια σε σένανε αλήτισσα
Μου ζήτησες να ειδωθούμε, γιατί πρέπει, μες στα μάτια μου να δεις
αν τρέχει μια σταγόνα αγάπης, για όλα, αυτά που ζήσαμε εμείς
Μα δε θυμάμαι τα παλιά, και πλέον, κάνω βήματα μπροστά
τις λέξεις δάκρυ, μοναξιά, το μέλλον, σε σένα τις χρωστά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
