| |
Πλάταινε μάτια μου ο βυθός
και στης φυγής την.....χάβρα
σκοτείνιαζε.....παρ' ότι φως
κι όλα τα βλέπω μαύρα
Στράγγιζε η νύχτα τη βροχή
κανείς δεν μας γλιτώνει
και της καρδιάς η αμυχή
πάλι ξαναματώνει
Νότιζε στις Ανατολές
κι όπως την πόρτα ανοίγεις
φρόντιζες πάντα να μου λες
ότι θα ξαναφύγεις
πλάταινε μάτια μου ο ρυθμός
σε νύχτας περιβάλλον
Για σένα ήμουν αριθμός
αγόρι είχες....άλλον!!!!!
29/06/2016
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
