Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κάρτα αλλαγής υπάρχει;
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130211 Τραγούδια, 269324 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κάρτα αλλαγής υπάρχει;
 
Πονάει πολύ σήμερα ή απουσια...
Κάθε μέρα πιο πολύ από τη προηγούμενη.
Στα δύο σπασζεται ή καρδιά μ και δε ξερω πως να τη κάνω μα δουλεύει κανονικα.
Επαψε να λειτουργεί φυσιολογικά από τότε που σε έχασα... παντοτινά γιατί μόνο ο θάνατος θα μας χώριζε κανένα άλλος.
Πονάει όλο μ το κορμί η ψυχή μ βαλαντωνει γτ οι αναμνήσεις έρχονται και κατοικούν στο μυαλό μου και κάνουν πολλές συχνές προβολές με μόνο θεατη εμένα και παίζουν οι σκηνές μας οι όμορφες που δημιουργούν ένα στιγμιαίο χαμόγελο..

Μου λείπεις και δε ξέρω τι κάνω. Μου λείπεις και δεν ξέρω να ζω πως να ζω χωρίς εσένα. Έχασα εσένα ότι πολυτιμότερο είχα στη ζωή μου κάποιοι θα με πουν τρελή το ξέρω αλλά εσένα που ήσουν ο φύλακας αγγελος μου. Πως να ζω χ ωρις το μισό μ???
Από εδώ και πέρα όλα φαίνονται ανούσια κυνικά και χωρίς βαθύτερο νόημα. Αυτό κάνει ο θάνατος απομυθοποιει τη ζωή.
Αυτό επαθα και εγώ γιατί μαζί σου πέθανε κάθε εκείνο το δικό μ κομματι αγνό τρυφερό αυτό που έδινε απλόχερα συναισθήματα.. μα τώρα ποια χαλάσε δε ξερω πια πως να αγκαλιαζω κάποιον γτ όλες μ μοιάζουν κενές και ανούσιες.Δ ε θέλω να αγαπήσω κάποιον γτ φοβάμαι
"Κυρίες και κύριοι το μηχάνημα χαλάσ ε χρειάζεται αλλαγή δεν μπορεί να πραγματοποιησει καμία συναισθηματική λειτουργία"


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

just live to love...
 
Άηχος
17-07-2016 @ 09:02
Η ζωή συνεχίζεται, γεμάτη αναμνήσεις αλλά συνεχίζεται..........
Έγραψες με ζωντάνια , τα συναισθήματα σου.
Κων/νος Ντζ
17-07-2016 @ 10:03
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
17-07-2016 @ 20:13
Ολες οι αγαπες και οι πιο μεγαλες ξεχνιουντε με τα χρονια, γινονται γλυκες αναμνησεις μεχρι και στα γεραματα μας, καλο βραδυ. ::love.:: ::love.:: ::love.::
aridaios
18-10-2016 @ 01:42
Αυτό επαθα και εγώ γιατί μαζί σου πέθανε κάθε εκείνο το δικό μ κομματι αγνό τρυφερό αυτό που έδινε απλόχερα συναισθήματα.. ::rock.:: ::rock.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο