| |
Φεγγάρι που καθρεπτίζεσαι
Στο νερό, πάνω στο πλακόστρωτο
Ύστερα από τη βροχή
Που γεννήθηκε μεσάνυχτα
Άραγε πόσες νύχτες θα μπορείς
Να βλέπεις το είδωλό σου
Και να φωτίζεις τη μορφή σου
Μ' αχτίδες δανεικές;
Χίλιες νύχτες περίμενα να βρω
Έναν ήρωα θριάμβου να περνά
Περήφανος, στητός και ωραίος
Καθώς διασχίζει τη λίμνη -να σου μοιάζει
Χίλιες και μία νύχτες ζωντάνεψε
Η χαρά μου, όταν σε είδα
Αγόρι με το φεγγάρι
Ζωγραφισμένο στα μάτια σου
Φεγγάρι που καθρεπτίζεσαι
Στα δάκρυα, στα καστανά τα μάτια
Ύστερα από την καταιγίδα
Που γέννησε η άρνηση...
1987-1989 (Ο έρωτας ενώνει τις σκιές)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
