ΛΥΔΙΑ_Θ
22-07-2016 @ 09:32 | ::up.:: ::up.:: ::hug.:: | |
Νικηφόρος Ουρανός 38
22-07-2016 @ 09:56 | Τρυφερό και πονεμένο
και άριστα δοσμένο!
Καλημέρα, Ράνια! | |
Κων/νος Ντζ
22-07-2016 @ 10:10 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
κουδας
22-07-2016 @ 12:10 | Στην ευαισθησία ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Άηχος
22-07-2016 @ 12:54 | Τόσος πόνος σε λίγους στίχους!!!
Πολύ ωραίο!!!
| |
Μαυρομουστάκης
22-07-2016 @ 13:20 | Γεια σου Ράνια!!!
Πολύ αληθινό το πονεμένο σου! | |
GRHGORHS K
22-07-2016 @ 14:00 | χρόνια τώρα κλαίω
κλαίω και πονώ
τόσο, που άλλο δεν μπορώ
ούτε να το φανταστώ
Όλα εχουν τα όρια τους
αλλά ετσι είναι ζωή
και η ελπίδα πάντα στο επόμενο βήμα
που αν δεν το κανεις
και με τους χειρότερους οιωνούς
τότε δε χρειαζεται να λέμε τιποτα
εγραψες πονεμένα αλλά όμορφα καλό μεσημέρι ::theos.:: | |
Μ.Ελμύρας
22-07-2016 @ 14:46 | ::up.:: ::hug.:: ::up.:: | |
Αναπάντεχος
22-07-2016 @ 17:27 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
AF1953
22-07-2016 @ 20:20 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
konstantinidis Anestis
22-07-2016 @ 21:59 | υπέροχο ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
 |
