| |
Η Μύθιστος ανταρσια του Πνευματος
Σπειραμε σπυρι σπυρι ενστιχτα κι αισθησεις
απο Την εποχη των Κομνηνων
μες τα χαλασματα ναων της σκεψης.
Κι Ωριμασαν πανω σε μαρμαρα
με τη σιωπη των εποχων.
Δεν καιω όμως λιβανια
όταν σωπαινει η τελεια βυζαντινη μου ενοχη.
Σ' αυτή την ανορθοδοξη σιωπη
γεννηθηκε ο κρυφος ρυθμος
εκει που εκτιθεται ο φοβος.
Κι ο αιχμαλωτος ηρωας
ο δαιμονας ψυχαμοιβος
σοφος εναρετος κι αμαρτωλος ατταβισμος σερνει το χορο.
Τα ψηφιδωτα της εκκλησιας της μνημης,
μικρα κομματια μαγειας
πιασμενα σε παγιδες στιγμων ,
Μιτος στην επιμονη του χρονου.
Δεν χαθηκα , ουτε θα χαθω...
d
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
