| |
Ξύπνησε ένα λουλούδι μέσα στην έρημο
Στην πιο χειμωνιάτικη νύχτα της Αιγύπτου.
Ξύπνησε ένας γαλαξίας στο χαοτικό διάστημα
Στην πιο αναμάρτητη νύχτα του Παραδείσου.
Ξύπνησε ένας άγγελος, στον πλανήτη των δαιμόνων
Στη χείριστη στιγμή του κόσμου.
Ξύπνησε μια φωνή στις γραμμές των νεκρών μου τηλεφώνων
Η πιο ίσια γραμμή ολονών των αιώνων.
Με ξύπνησε από το θάνατο, τον άθεο
Που δε χτυπά εγερτήριο σε μια κόλαση, σ’ έναν Παράδεισο
Μονάχα στο θάνατο, μονάχα στο θάνατο…
Μου κουδούνισες στο νεκρό μου αυτί τις ιδέες και τα όνειρα σου
Και συνέτριψες το μνήμα μου με την πιο μικρή προσπάθεια σου.
Εγώ λάτρεψα σα Θεά τη χροιά που μ’ ανένηψε…
Και Θεά δεν ήταν
Ήταν αγγελούδι
Και γλυκιά σαν κουτάβι
Εγώ ήμουν με κορακιασμένο μουσούδι.
Ξύπνησε μια φάτνη να γεννηθείς μες το Πάσχα
Την ώρα που όλοι θρηνούσαν, τα στάχυα σε γεννούσαν.
Ξύπνησε μια μικροσκοπική Γη μέσα στον ήλιο
Την ώρα που ο κόσμος καιγόταν, εκείνη ζεσταινόταν.
Ξύπνησε μια μικρή Αφροδίτη, μες το βασίλειο του Άδη
Την ώρα που ο αρχηγός δημιουργούσε, όλο και πιο πολύ σκοτάδι.
Ξύπνησε μια μικρή Πριγκίπισσα, μες τους θρύλους του καθενός πλανήτη
Την ώρα που απ’ τους ονειροπόλους γεννιόντουσαν μονάχα θνητοί.
Τα χείλη της, τα μάτια της, μιλούσαν στις καρδιές…
Που μ’ έρωτα και πόθο τη ζητούσαν…
Κι άρχισε πάλι να μου την παίρνει ο ύπνος
Και να επισκευάζει τα μνήματα · των γητευμένων.
Μαζί μου όμως ό,τι ήξερες ως τώρα είναι αλλιώς
Για ‘μένα ότι αγγίζεις είναι ο μόνος θησαυρός.
Μη φοβάσαι, μην κοιμάσαι.
Δεν ξέρεις, δε φαντάζεσαι…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
