Ο έρωτας είναι μια θαμπή διαφάνεια των ξεθυμασμένων φιλιών-
Μπάζει από παντού θλίψη·
Η μελαγχολία του καρφιτσώνεται πάνω στα πέταλα των ρόδων·
Κυριακή, o ήλιος τρέμει πάνω απ' τα νερά,
Μια ηλιαχτίδα ράβει τα σχισμένα σεντόνια του ύπνου,
Είμαστε ανέστιοι και τροφοδοτούμε το σύμπαν μελάνι,
Γράφουμε λέξεις που εξηγούνται απ' το μεράκι του θεού.
Ο έρωτας είναι μια συγχορδία οργάνων που πλάθει ζεστή Ουτοπία.
Ο έρωτας είναι η θλίψη, η μελαγχολία μας.
Και δεν μπορούμε χωρίς τα γυαλιστερά παπούτσια του να περπατήσουμε
Στην μέσα μας άβυσσο..
