| |
| | Αποχαιρετισμός |  | | |
Αποχαιρέτα τον, τον Αύγουστο λοιπόν.
Κρυφοκοιτάζει εκεί, πίσω από τ' άσπρο παράθυρο με τα μπλε παντζούρια.
Με ένα βλέμμα μελτεμιού και σκούρα πανοπλία, ήλιου δώρον.
Στις μέρες του σε δίδαξε πολλά.
Με τζίτζικα ομιλία και χρυσά μαλλιά, τρέξατε μαζί στ' ακροθαλάσσι, συλλέγοντας κοχύλια και όνειρα.
Εκεί δίπλα στην στοργική μητέρα, που αγκαλιάζει κάθε σώμα δροσερά,
που απαλύνει κάθε έγνοια και θύελλα της σκέψης.
Στην ψυχή και στο σώμα. Σε κάθε κύτταρο κλειστό που ανοίγει τα ροδοπέταλα στην καθαρτική της φροντίδα.
Ένιωσες ξανά παιδί σε μιαν άλλη νιότη, μεστωμένη και άγουρη μαζί, σαν το τζαμπί γλυκό σταφύλι που κρατά στο χέρι της για να σ' αποχαιρετίσει.
Γυμνός στάθηκες πάλι δίπλα στον φωτεινό πατέρα.
Το φως του άγριο, καυτό, μα πιότερο γλυκό και από το μέλι.
Στέκεται δίπλα σου και μέσα, σπινθηροβόλο και αυστηρό σαν την Ευθύνη.
Τόσο που η αυστηρότητα του σε ωθεί κάθε φορά, όλο και πιο κοντά στης μάνας το γαλάζιο.
Τι αρμονία και αγάπη σ' αυτό το ζευγάρι.
Και εσύ υιός και κόρη, χωρίς ενοχή και χρόνου γνώση, τρέχεις καρτερικά πότε στην μια και πότε στην άλλη αγκάλη.
Μα από όλα πιότερο λάτρεψες την σχόλη.
Την φθαρμένη μπλούζα, το σανδάλι.
Το ψάθινο καπέλο που τώρα στέκεται βουβό στου καλογέρου την ράχη.
Αποχαιρέτα τον, τον Αύγουστο λοιπόν.
Μα άκουσε τον, καθώς τα βήματα του σβήνουν στο κατώφλι.
Θα' ρθω ξανά του χρόνου να σε δω. Μην λησμονάς και μην λυπάσαι.
Όσα σου δίδαξα, αν το θελήσεις μόνο εσύ, εγώ μπορώ, να ζούνε μέσα σου κάθε στιγμή,
κάθε λεπτό, που σβήνει και έρχεται αέναα στου κόσμου το αδάμαστο ρολόι.
Μ. Σκουλάς
31 Αυγούστου 2016
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Καράβι κάνω την καρδιά, την πεθυμιά κατάρτι, κι ανοίγω σίγουρο πανί, τον νου μου τον αντάρτη! | | | |
|
Γ ΚΟΡΔΟΥΛΗΣ
31-08-2016 @ 15:11 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Elen Louka
31-08-2016 @ 15:20 | ::yes.:: ::theos.:: πολύ ωραίος αποχαιρετισμός! | | χωρίς λόγια
31-08-2016 @ 15:30 | Όμορφο! | | Κων/νος Ντζ
31-08-2016 @ 16:58 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
31-08-2016 @ 19:33 | Μιχαλη εξαιρετικη η δημιουργια σου, μια ολοζωντανη εικονα με τελειο λεξιλογιο, νοσταλγια, μια πικρα θα ελεγε κανεις, με ενθουσιασε χιλια μπραβο. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | **Ηώς**
31-08-2016 @ 19:46 | Μα από όλα πιότερο λάτρεψες την σχόλη.
Την φθαρμένη μπλούζα, το σανδάλι.....εξαιρετική γραφή!
την καλησπέρα μου! | | ΛΥΔΙΑ_Θ
31-08-2016 @ 22:59 | Πολύ όμορφο !!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
